Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

18 Δεκ 2008

45-50 χιλιάδες ζώα στο βωμό του εθίμου

45-50 χιλιάδες ζώα στο βωμό του εθίμου

Τα σφαγεία εργάζονται σε 24ωρη βάση για τα Χριστούγεννα

Οι κτηνιατρικές υπηρεσίες εντείνουν τους ελέγχους στα σφαγεία όπου θα οδηγηθούν για σφαγή 45 με 50 χιλιάδες ζώα για την περίοδο των Χριστουγέννων. Όπως δήλωσε στο ΤΡΙΤΟ του ΡΙΚ ο διευθυντής των κτηνιατρικών υπηρεσιών Χαράλαμπος Κακογιάννης τα σφαγεία άρχισαν ήδη να εργάζονται ολόκληρο το 24ωρο.

Και διαβεβαίωσε ότι με τους ελέγχους που διενεργούνται εξασφαλίζεται η ποιότητα των κρεάτων. Ο κ. Κακογιάννης ανέφερε ότι από σήμερα άρχισε και η εντατική παρακολούθηση των κρεοπωλείων και πρόσθεσε ότι τα κρέατα πρέπει να έχουν τις ανάλογες σημάνσεις.

Αναφερόμενος στην τρομώδη νόσο ο κ. Κακογιάννης είπε ότι τον Ιανουάριο θα αρχίσει η θανάτωση ζώων που δεν είναι ανθεκτικά στη νόσο. Αναμένεται ότι μέσα σε 18 μήνες θα θανατωθούν 120.000 ζώα.

iKypros
16/12/2008

Εκτροφεία μινκ στα Σιάτιστα - Greek Fur Farm Investigation



Aπελευθέρωση 1000 μινκ στα Σιάτιστα Κοζάνης
1000 μινκ απελευθερώθηκαν από εκτοφείο στα Σιάτιστα Κοζάνης.
Θα ακολουθήσει προκήρυξη στο προσεχές μέλλον.
Αυτές οι νύχτες είναι του Αλέξη.
Antifur Coalition

Πηγή: indymedia

Από το σάιτ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ:
Απελευθέρωσαν 6.000 μινκ στη Σιάτιστα

Της Λινας Γιανναρου

Το ίδιο μήνυμα εμφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες σε πολλές ιστοσελίδες: «Χίλια μινκ απελευθερώθηκαν από εκτροφείο στη Σιάτιστα Κοζάνης. Θα ακολουθήσει προκήρυξη στο προσεχές μέλλον. Αυτές οι νύχτες είναι του Αλέξη». Μολονότι δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί εάν όντως η δράση εντάσσεται στις κινητοποιήσεις που πυροδότησε ο θάνατος του 15χρονου μαθητή, πρόκειται για πραγματικό περιστατικό. Μάλιστα, δεν απελευθερώθηκαν μόνο 1.000, αλλά τουλάχιστον 6.000 γουνοφόρα ζώα...

Ο άτυχος εκτροφέας είναι ο κ. Λάζαρος Παπαχαρίσης, ο οποίος το πρωί της 15ης Δεκεμβρίου, κατά τον καθιερωμένο έλεγχο, είδε ανοιχτά τα κλουβιά και άφαντα τα μισά περίπου από τα ζώα του. «Ηρθαν το προηγούμενο βράδυ. Ηταν Κυριακή και έβρεχε. Χάλασαν την περίφραξη, μπήκαν μέσα και άφησαν ελεύθερα 6.000 μινγκ», λέει ο ίδιος στην «Κ». Τις ημέρες που ακολούθησαν, εξαπολύθηκε... μινγκοκυνηγητό στη Σιάτιστα προκειμένου να εντοπιστούν τα χαμένα ζώα. Πολλά βρέθηκαν νεκρά, καθώς η φάρμα γειτνιάζει με την Εγνατία Οδό. «Ευτυχώς, καταφέραμε και πιάσαμε αρκετά. Περίπου 1.000 ζώα όμως παραμένουν ελεύθερα». Οπως λέει, ο κίνδυνος είναι μεγάλος, καθώς τα μινγκ είναι σαρκοφάγα και ενδέχεται να επιτεθούν σε οικόσιτα ζώα. Πράγματι, το γεγονός έχει προκαλέσει αναστάτωση στους κτηνοτρόφους της περιοχής που έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να προφυλάξουν το ζωικό τους κεφάλαιο από τα πεινασμένα μινγκ. Ηδη, έχουν καταγραφεί ζημιές σε κοτέτσια. «Οχι, δεν πάει κάπου το μυαλό μου. Είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην περιοχή, μολονότι υπάρχουν πολλά εκτροφεία γουνοφόρων ζώων στη Σιάτιστα. Εχω καταθέσει μήνυση κατ’ αγνώστων και περιμένω νέα από την αστυνομία», καταλήγει ο κ. Παπαχαρίσης.

Σημειώνεται ότι στο εξωτερικό έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά απελευθέρωσης μινγκ, βιζόν και άλλων γουνοφόρων ζώων από οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων. Οχι όμως και στην Ελλάδα.

Στη Σιάτιστα και την Κοζάνη λειτουργούν περίπου 35 εκτροφεία γουνοφόρων ζώων, τα οποία παράγουν περισσότερα από 450.000 δέρματα μινγκ ετησίως. Στην ευρύτερη περιοχή δραστηριοποιούνται περί τις 1.100 επιχειρήσεις γουνοποιίας, βιομηχανία που μετά μια περίοδο ύφεσης γνωρίζει άνθηση εξαιτίας κυρίως του ρωσικού ενδιαφέροντος για την ελληνική γούνα. Υπολογίζεται ότι περίπου το 95% της παραγωγής των Ελλήνων γουνοποιών απορροφάται από τη ρωσική αγορά.

Οσον αφορά την οικονομική ζημιά που υπέστη ο εκτροφέας, παραμένει ακόμα άγνωστη. Τα ζώα πάντως που βρίσκονται σε φάση αναπαραγωγής κοστίζουν 120 ευρώ το ένα, ενώ τα υπόλοιπα 50 ευρώ.

24 Νοε 2008

Κινεζικά ρούχα με γούνα από σκύλους και γάτες κατασχέθηκαν στη Γαλλία

Περίπου 4.000 σακάκια, μπλούζες και παλτά από την Κίνα κατασχέθηκαν στο Παρίσι όταν διαπιστώθηκε ότι οι γούνινοι γιακάδες με τους οποίους ήσαν διακοσμημένα προέρχονταν από σκύλους και γάτες, ανακοίνωσε σήμερα πηγή των γαλλικών τελωνειακών αρχών.
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών αναλύσεων στις οποίες υποβλήθηκαν τα 4.034 ενδύματα αποκάλυψαν ότι αυτά περιλάμβαναν δέρματα προερχόμενα από σκύλους και γάτες, αναφέρει η διεύθυνση των γαλλικών τελωνείων σε ανακοίνωσή της.
Η κατασκευή, εισαγωγή και εμπορία δερμάτων, ακατέργαστων ή κατεργασμένων, από σκύλους και γάτες καθώς και οποιαδήποτε άλλα προϊόντα που προέρχονται από τα ζώα αυτά απαγορεύονται στη Γαλλία από το 2006 και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2007.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Pledge to go fur-free at PETA.org.

15 Νοε 2008

Το πορτραίτο της Μάρσι... Μια όμορφη ψυχή

http://peacefulprairie.blogspot.com/2007/05/portrait-of-sheep.html



Όταν η Marcie έφθασε στο Καταφύγιο Ζώων Peaceful Prairie (Ειρηνική Πεδιάδα), αυτή είχε χάσει ήδη τα πάντα – την ελευθερία της, τη κοινότητά της, την οικογένειά της, τη νιότη της, κάθε μωρό που είχε γεννήσει, οποιονδήποτε είχε ποτε αγαπήσει, οποιονδήποτε είχε ποτε εμπιστευθεί, οτιδήποτε ήταν οικείο.

Έφθασε σε αυτόν τον νέο κόσμο με τίποτα – για το σύντομο χρονικό διάστημα προτού χάσει το φως της – εκτός από την ικανότητα να βλέπει με τα μάτια της αυτή την απίθανη γη με τους ανοικτούς ορίζοντες, τον μεγάλο ουρανό, τους ελεύθερους κατοίκους και τους ανθρώπους που επιθυμούσαν τη ζωή αυτών των κατοίκων, αυτή την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που δισεκατομμύρια αιχμάλωτων ζώων δεν δοκιμάζουν ποτέ αλλά την οποία όλα τους λαχταρούν μέσα στα ζωντανά κύτταρά τους μέχρι την τελευταία τους πνοή. Και ίσως για να τα πιστέψει όλα αυτά. Όπως όλα τα εκτρεφόμενα ζώα, η Marcie καθορίστηκε όχι από αυτό που υπήρχε, αλλά από αυτό που έλειπε – τους ορατούς και αόρατους ακρωτηριασμούς μιας ζωής στην σκλαβιά – ακρωτηριασμένο σώμα, εξουθενωμένο πνεύμα, πληγωμένη ψυχή, απραγματοποίητη ζωή, απραγματοποίητο δυναμικό, ικανότητα για πόνο που γέμισε μέχρι το χείλος, ικανότητα για χαρά που έμεινε εντελώς κενή.

Στα χρόνια του περιορισμού της σε μια μικρή οικογενειακή φάρμα, όπου είδε επανειλημμένα τα μωρά της να δολοφονούνται, την είχαν εκμεταλλευτεί τόσο πολύ, ώστε όταν διασώθηκε και μεταφέρθηκε σε ένα μέρος όπου μπορούσε τελικά να αρχίσει τη ζωή της, δεν της είχε μείνει κάτι για να χτίσει τη ζωή πάνω του. Τον πρώτο χρόνο της στο Καταφύγιο, όταν μπορούσε ακόμα να δει, τρεπόταν σε φυγή από τον καθένα που έμοιαζε με τους κακοποιητές της – οποιονδήποτε άνθρωπο υπήρχε γύρω – και, για το υπόλοιπο της ζωής της, απέφευγε οποιονδήποτε της έμοιαζε – κάθε προβατίνα, κριάρι ή αρνί γύρω της. "Έκρυψε" τον μεγάλο, όμορφο, ανταριασμένο εαυτό της ανάμεσα στις κατσίκες, αργοπερπατώντας μαζί τους επιδεικτικά ως προβατίνα ανάμεσα στο θέαμα των γρήγορων, λεπτών, ελαφρο-πόδαρων κατσικών, σίγουρη στην πεποίθηση της ότι ήταν καλά καμουφλαρισμένη ανάμεσα σε αυτά τα πλάσματα που έδειχναν, περπατούσαν, ηχούσαν, και ενεργούσαν τελείως διαφορετικά από αυτήν.

Ταξίδευε μαζί τους, αναζητούσε τροφή μαζί τους, κατέλυε μαζί τους, και αγνοούσε το γεγονός ότι, στο μυαλό όλων εκτός από το δικό της, αυτή ήταν ελάχιστα ταιριαστή μαζί τους– πάρα πολύ γρήγορες, πάρα πολύ θωρυβώδεις, πάρα πολύ παιχνιδιάρες, πάρα πολύ τολμηρές, πάρα πολύ απρόβλεπτες για αυτήν – και τις συγχωρούσε για την αδιαφορία τους όπως τις φορές που την παρατούσαν πίσω, πολύ έξω από το χωράφι, αγνοώντας τα βελάσματα της, και επέστρεφαν πίσω χωρίς αυτήν. Αλλά, για λόγους που καλά καταλάβαινε, παρέμεινε απτόητα πιστή σε αυτές για το υπόλοιπο της ζωής της. Ο,τιδήποτε η Marcie έβλεπε στις κατσίκες, μάθαινε από αυτές, έπαιρνε από αυτές ήταν σαφώς κάτι που χρειαζόταν. Αστειευόμασταν ότι νόμιζε ότι ήταν κατσίκα. Αλλά, το πιθανότερο είναι ότι, το αντίθετο ίσχυε: αυτό που φαινόταν να την τραβάει στις κατσίκες δεν ήταν η ομοιότητα που φανταζόταν αλλά η αντιληπτή διαφορά. Φαινόταν να θέλει να είναι κάτι εντελώς αντίθετο από αυτήν, ένα συνολικά διαφορετικό ζώο, κάποια εντελώς διαφορετική από το ανίκανο θύμα που είχε υπάρξει όλη της τη ζωή.


Έτσι έσμιξε με τις κατσίκες και μοιράστηκε τις βαθύτερες στιγμές ειρήνης της μαζί τους. Θα μπορούσατε να την δείτε μαζί τους να ξεκουράζονται στον ήλιο, σε μια έκστασιακή σχεδόν τελετουργική κατάσταση, σαν να ακούγανε μαζί μια θαυμάσια συμφωνία και στην πραγματικότητα έκαναν ακριβώς αυτό: "ακούγανε τα φύλλα της άνοιξης, το θρόϊσμα των φτερών των εντόμων, τον αέρα που τάραζε το πρόσωπο της λίμνης", και απολάμβαναν την μυρωδιά του ίδιου του αέρα, αισθανόμενες την ομορφιά, που απορροφάται από την ομορφιά – όχι αυτό που εμείς αποκαλούμε ομορφιά, όχι τα όμορφα πράγματα, αλλά αυτό που ΕΙΝΑΙ η ομορφιά: η έμφυτη γνώση σε όλα τα πράγματα, σε μια πέτρα, ένα φύλλο, μια λεπίδα της χλόης, η βαθιά εμπειρία της αρμονίας και της σύνδεσης με κάτι βαθειά αγαθό και που αγαπά βαθειά, η αισθητή σοφία της ύπαρξης ζωντανή σε έναν κόσμο μυρωδιάς, και γεύσης, και ήχου, και αφής, με τις απολήξεις των νεύρων να αποκρίνονται με απόλαυση σε κάθε αεράκι, σε κάθε ελάχιστο συμβάν, σε κάθε λεπτομέρεια στο πρόσωπο αυτού του κόσμου με το εκτυφλωτικό χρώμα και τη συνεχή κίνηση και βάθος.

Εκείνες τις στιγμές – τις γεμάτες συναίσθημα, που ξεχείλιζαν με έξοχη συνειδητοποίηση, ζαλησμένη με τη ζωή μέσα – μοιράστηκε με τις κατσίκες. Αλλά στις στιγμές θλίψης της ήταν μόνη. Και είχε και στιγμές οδύνης, απαρηγόρητης θλίψης, που προκαλούνταν μερικές από αόρατους σεισμούς, και άλλες από γεγονότα που ακόμη και εμείς θα μπορούσαμε να δούμε και να καταλάβουμε, όπως οι φορές όταν η μυρωδιά των νεογέννητων αρνιών, που χωρίστηκαν από τις μητέρες τους και που θανατώθηκαν στα γειτονικά αγροκτήματα γέμιζε τον αέρα και αναμόχλευε τον παλιό πόνο της, ένα πόνο που δεν ελάττωνε με το χρόνο αλλά φαινόταν να δημιουργεί νέα αγκάθια κάθε άνοιξη. Αυτές ήταν οι φορές που περιπλανιόταν μακρυά συχνότερα, και απομονωνόταν από το υιοθετημένο κοπάδι της, χανόταν και, όντας τυφλή, ήταν πλέον ανίκανη να βρεί το δρόμο σπίτι. Επειδή η ανθρώπινη παρουσία την τρομοκρατούσε, ο μόνος τρόπος που θα μπορούσαμε να την καθοδηγήσουμε πίσω στο σπίτι ήταν να φωνάξουμε τις κατσίκες ελπίζοντας ότι θα αποκρινόντουσαν αρκετά δυνατά για να ακούσει η Marcie και να ακολουθήσει το ηχητικό ίχνος πίσω στο κοπάδι. Τις κατσίκες, τις εμπιστευόταν, αλλά οι άνθρωποι ξυπνούσαν στη μνήμη της τη φρίκη – τη φρίκη που θυμόταν και τη φρίκη που προμάντευε στα χέρια μας.


Καταλαβαίναμε την ανησυχία της και παρεκκλίναμε από το δρόμο μας για να μην παρεισφρύσουμε στην ασφαλή ζώνη της. Αυτό που δεν καταλάβαμε τοτε και ακόμα δεν καταλαβαίνουμε πλήρως σήμερα είναι γιατί επέλεξε να μικρύνει τη φυσική και συναισθηματική απόσταση μεταξύ μας και ερχόταν ένα πόντο πιό κοντά μας κάθε ημέρα έως ότου δεν υπήρχε καθόλου απόσταση, μέχρι που οι μύτες μας αγγίχτηκαν, κυριολεκτικά. Δεν πήρε τίποτα επιπλέον από την εγγύτητά μας. Τίποτα που δεν είχε ήδη πάρει σε αφθονία αποφεύγοντας μας – τρόφιμα, καταφύγιο, φίλους, απολαύσεις όλα ήταν εύκολα διαθέσιμα σε αυτήν είτε μας δέχτηκε είτε όχι. Έτσι γιατί αποφάσισε να μας εμπιστευθεί όταν, καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, οι άνθρωποι της έκαναν απερίγραπτα σκληρά πράγματα για μια γεύση της σάρκας των μωρών της, για μια χούφτα μαλλιού, για ένα κομμάτι αρνίσιου δέρματος; Γιατί υπέφερε μαζί μας όταν μπορούσε πολύ εύκολα να μας αγνοήσει;


Είναι δύσκολο να ειπωθεί. Αλλά το γεγονός είναι ότι, όχι μόνο μας δέχτηκε, αλλά μας αναζητούσε. Εάν, κατά την εκτίμησή της, καθόμασταν μέσα στο σπίτι πάρα πολύ, χτυπούσε στην πόρτα με την οπλή της και μας καλούσε έξω. Βγαίναμε κάθε φορά, με φαΐ στο χέρι – επειδή υποθέταμε ότι αυτό ήθελε. Και, για το υπόλοιπο της ζωής της, "μας έκανε αυτή την άσκηση" να βγαίνουμε έξω στη βεράντα αρκετές φορές την ημέρα. Κατόπιν, τον τελευταίο χρόνο μαζί μας, επέκτεινε τις επισκέψεις της τη νύχτα. Άρχισε να περιμένει τον Chris, καθισμένη στη βεράντα, περιμένοντας ήσυχα, υπομονετικά, όσο χρειαζόταν– μέχρι τα μεσάνυχτα, μέχρι το επόμενο πρωί, μέχρι ο Chris να επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά. Περίμενε χωρίς να παραπονιέται, χωρίς να ζητάει γευστικές απολαύσεις, ή την προσοχή, ή συντροφικότητα, ή οποιεσδήποτε απολαύσεις που νομίζαμε ότι την παρακίινούσαν να χτυπάει την πόρτα κάθε απόγευμα. Απλά καθόταν στην μπροστινή πόρτα και πέρναγε την νύχτα της, τις μοναχικές αγρύπνιες της μακρυά από την ασφάλεια του κοπαδιού, μακρυά από το καταφύγιο, κάτω από τον ανοικτό ουρανό. Και τίποτα δεν μπορούσε να την κάνει να κινηθεί – ούτε το ζωηρό γαύγισμα του Bluto, ούτε η ανησυχητική απόσταση από τις κατσίκες της, ούτε η βροχή, ούτε η βροντή, ούτε το χιόνι. Στεκόταν εκεί όπως μια καλή μητέρα, σφηνωμένη μεταξύ γης και ουρανού, με ένα μίγμα θάρρους, εμπιστοσύνης, προσδοκίας, ελπίδας και στωικότητας, με το ογκώδες σώμα της σταθερά αγκυροβολημένο μεταξύ του μεγάλου, κακού, επικίνδυνου κόσμου και του ορισμένου από την ίδια χρέους της, και δεν μετακινούνταν έως ότου ο Chris ερχόταν με ασφάλεια στο σπίτι. Μόνο τότε θα σηκωνόταν τελικά επάνω, αφήνοντας τη βεράντα και περπατώντας στον αχυρώνα της για τη νύχτα, με την απόλαυση της στερεάς απόδειξης ότι και ο Chris και η Michele ήταν ζωντανοί και καλά.

Δεν ήταν ένα "σχέδιο". Ήταν μια πολύ απλούστερη, πολύ σοφότερη, πολύ πιό βαθειά αισθαντική αλήθεια από αυτή. Η Marcie μας ευχόταν τη ζωή. Ήθελε για εκείνους που αγάπησε να συνεχίσουν να ζουν και ήταν αποφασισμένη, για μπρώτη φορά στη ζωή της, ότι θα ζουν. Απαιτούσε την χειροπιαστή απόδειξη της καλοσύνης μας αρκετές φορές κάθε ημέρα, και φρουρούσε τη βεράντα τη νύχτα έως ότου ήταν βέβαια ότι και οι δύο από τους ανθρώπους της ήταν ζωντανοί και καλά. Ήταν αρκετά απλό. Οι περισσότεροι από μας μπορούν να καταλάβουν την αγάπη. Αυτό που οι περισσότεροι από μας δεν μπόρεσαν ποτέ να καταλάβουν είναι πώς η Marcie μπόρεσε να συγχωρήσει τους κακοποιητές της τόσο ολοκληρωτικά ωστε να ήταν ικανή να αγαπήσει το είδος τους.

© 2007 Joanna Lucas
Μετάφραση: EcoChris - Ευχαριστώ για την ευκαιρία για αναδημοσίευση

6 Νοε 2008

Ε.Ε.: Μέτρα για την προστασία των πειραματόζωων




Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε σήμερα πρόταση που αποβλέπει στην ενίσχυση της προστασίας των ζώων που χρησιμοποιούνται ακόμη σε επιστημονικές δραστηριότητες σύμφωνα με το πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία και την καλή διαβίωση των ζώων, στην εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού για ολόκληρο τον σχετικό κλάδο της ΕΕ και στην αναβάθμιση της ποιότητας της έρευνας που διεξάγεται στην ΕΕ. Οι νέες διατάξεις θα συμβάλουν επίσης στην κατά το δυνατόν ελαχιστοποίηση του αριθμού των ζώων που χρησιμοποιούνται σε πειράματα.

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος Σταύρος Δήμας δήλωσε: «Η εγκατάλειψη του πειραματισμού σε ζώα είναι ζωτικής σημασίας θέμα. Η επιστημονική έρευνα πρέπει να επικεντρωθεί στην εξεύρεση εναλλακτικών μεθόδων διεξαγωγής πειραμάτων σε ζώα, ακόμη όμως και ελλείψει εναλλακτικών μεθόδων, πρέπει τουλάχιστον να βελτιωθεί η κατάσταση των ζώων που θα εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται σε πειράματα..»

Μια απολύτως αναγκαία αναθεώρηση

Στόχος της πρότασης της Επιτροπής είναι η ενίσχυση της κείμενης νομοθεσίας της ΕΕ όσον αφορά την προστασία των ζώων που χρησιμοποιούνται για πειραματικούς σκοπούς, ιδίως με την επιβολή της διενέργειας δεοντολογικής αξιολόγησης προτού εγκριθούν έργα στα οποία χρησιμοποιούνται ζώα και με τον καθορισμό ελάχιστων απαιτήσεων για τη στέγαση και τη φροντίδα των ζώων.

Η προτεινόμενη οδηγία περιλαμβάνει στο πεδίο εφαρμογής της ζώα που χρησιμοποιούνται στη βασική έρευνα, εκπαίδευση και κατάρτιση. Καλύπτει όλα τα ζώντα σπονδυλωτά πλην του ανθρώπου, καθώς και ορισμένα άλλα ζωϊκά είδη τα οποία είναι ικανά να έχουν την αίσθηση του πόνου. Η χρήση πρωτευόντων υπόκειται σε περιορισμούς και η πρόταση προβλέπει την απαγόρευση της χρήσης μεγάλων πιθήκων – χιμπατζήδων, μπονόμπος, γοριλλών και ουραγκουτάγκων – σε επιστημονικές δραστηριότητες. Μόνον όταν διακυβεύεται η ίδια η επιβίωση του είδους, ή σε περίπτωση απροσδόκητης επιδημίας ή δυνητικά θανατηφόρου ασθένειας ή νόσου που επιφέρει χρόνια αναπηρία στον άνθρωπο, δύναται κράτος μέλος να αποσπάσει, κατ’ εξαίρεση, άδεια για τη χρήση τους.

Βελτίωση των όρων διαβίωσης εκατομμυρίων πειραματοζώων

Δεν είναι προς το παρόν δυνατό να απαγορευθεί τελείως η χρήση ζώων στην βιοϊατρική έρευνα ή σε δοκιμές για την αξιολόγηση της ασφάλειας ουσιών. Επομένως, σκοπός της προτεινόμενης αναθεώρησης είναι να εξασφαλιστεί ότι θα χρησιμοποιούνται πειραματόζωα μόνο ως ύστατη επιλογή. Η χρήση τους πρέπει να είναι απόλυτα δικαιολογημένη, τα δε αναμενόμενα οφέλη να αντισταθμίζουν με το παραπάνω τη βλάβη που προκαλείται στα ζώα. Η πρόταση επιδιώκει να εξασφαλίσει επίσης για τα ζώα κατάλληλη φροντίδα και μεταχείριση, π.χ. κλουβιά κατάλληλου μεγέθους και περιβάλλον προσαρμοσμένο στις ανάγκες κάθε ζωικού είδους. Προβλέπεται εξάλλου συνεχής παρακολούθηση της εφαρμογής των διατάξεων αυτών.

Επίσης, σύμφωνα με την προτεινόμενη αναθεώρηση, τα έργα στα οποία χρησιμοποιούνται πειραματόζωα πρέπει να εγκρίνονται από αρμόδια αρχή πριν από την έναρξή τους. Οι οργανισμοί που προτίθενται να εκθρέψουν, προμηθεύσουν ή χρησιμοποιήσουν ζώα θα οφείλουν να επιδιώξουν την απόσπαση άδειας για την άσκηση των δραστηριοτήτων τους, καθώς και για το προσωπικό που ασχολείται με τα ζώα.

Αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων


Η πρόταση της Επιτροπής διαπνέεται από την αρχή των «τριών R» (replacing, reducing, and refining) – αντικατάσταση, μείωση και βελτίωση των δοκιμών σε ζώα. Η Επιτροπή θεωρεί απολύτως αναγκαία την εξεύρεση εναλλακτικών μεθόδων δοκιμών σε ζώα. Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατό, πρέπει, τουλάχιστον, να μειωθεί ο αριθμός των χρησιμοποιούμενων ζώων ή να βελτιωθούν οι μέθοδοι δοκιμών ώστε να προκαλούν λιγότερες βλάβες στα ζώα.

Περίπου 12 εκατομμύρια ζώα χρησιμοποιούνται σε πειράματα κάθε χρόνο σε ολόκληρη την Ένωση.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/11/05/1586907.htm

22 Οκτ 2008

Οκτώ μήνες φυλακή για βασανισμό σκύλων

13 Οκτωβρίου 2008, 15:20
του Μανώλη Βάϊα
Πηγή: Πρώτο Θέμα

Με ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών και 500 ευρώ χρηματικό πρόστιμο θα πληρώσει τη βάναυση συμπεριφορά του στα σκυλιά του ένας 44χρονος από τη Ρόδο! Είναι μια από τις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις κακοποίησης ζώων που φτάνουν ως τα έδρανα του δικαστηρίου και η απόφαση αποτελεί πλέον δεδικασμένο για όποιον άλλο συλληφθεί στο μέλλον να βγάζει τα απωθημένα του σε ανυπεράσπιστες ψυχές.

Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα ολόκληρα χρόνια ώσπου να εκδικαστεί –μετά από αλλεπάλληλες αναβολές- η μήνυση που είχε υποβάλλει εναντίον του κατηγορούμενου μια γειτόνισσά του στην περιοχή Ιαλυσού… Η γυναίκα είχε δει επανειλημμένα τον 44χρονο να κακοποιεί τα δύο σκυλιά του, πότε χτυπώντας τα άγρια με τα χέρια και τα πόδια του και πότε πετώντας τα με δύναμη πάνω σε μια σιδερένια κατασκευή που είχε στο αγρόκτημά του!

Όταν έγινε η καταγγελία, ο φερόμενος ως δράστης είχε φροντίσει να εξαφανιστεί για να μην τον συλλάβουν στο πλαίσιο του αυτοφώρου οι αστυνομικοί που κάλεσε η μηνύτρια… Αλλά και στη ρητή δικάσιμο που ορίστηκε, δεν εμφανίστηκε ποτέ με αποτέλεσμα η εκδίκαση να αναβάλλεται συνεχώς. Όμως, παρά την τακτική του να μην εμφανίζεται, πριν από λίγες ημέρες, το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου τον δίκασε ερήμην αφού υπήρχε κίνδυνος να παραγραφεί το αδίκημά του.

Στη δίκη ακούστηκαν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τη συμπεριφορά του 44χρονου απέναντι στα δύο άτυχα σκυλιά του και ο εισαγγελέας πρότεινε στην αγόρευσή του να του επιβληθεί ποινή φυλάκισης δέκα μηνών. Τελικά, το δικαστήριο μείωσε κατά δύο μήνες την ποινή, που φυσικά είναι εξαγοράσιμη αλλά αρκετή για να πείσει όποιον δεν διαθέτει ανθρώπινα συναισθήματα απέναντι στα ζώα, τουλάχιστο να μην γίνεται σκληρός απέναντί τους…

Βίντεο ανοιχτής διάσωσης



www.thinkvegan.net

4 Οκτ 2008

Οι Ρομπέν των ζώων


Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία (!!!)

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=15366848

ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ
Οι Ρομπέν των ζώων
Της ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ

Στην Ελλάδα του 2008 η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων δεν θα έπρεπε να γιορτάζεται. Οι αλλεπάλληλες κακοποιήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και εκείνες που δεν θα μάθουμε ποτέ, τα εκατοντάδες νεκρά ζώα στην άσφαλτο και η αδιαφορία των αρμοδίων για τα πλάσματα αυτά -που βάσει ερευνών μόνο καλά μας προσφέρουν- δεν αφήνουν περιθώρια για γιορτές. Παρά μόνο για διαμαρτυρίες. Την ίδια στιγμή που οργανωμένοι φιλόζωοι και μη μας καλούν σήμερα στο Σύνταγμα να διαμαρτυρηθούμε γι' αυτά και να γίνουμε η δική τους φωνή, η «Ε»... γιορτάζει φωνάζοντας πως όσο υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται, υπάρχει ακόμη ελπίδα. Ενας άστεγος, μια ακτιβιστική οργάνωση και ένας συνταξιούχος εκπαιδευτικός είναι μερικοί απ' όσους δεν μας αφήνουν να το ξεχάσουμε.

Το ALF σε δράση

Για τη βρετανική αστυνομία και το FBI αποτελούν τον «υπ' αριθμόν ένα εγχώριο τρομοκράτη»... Για εκείνους που δεν αγαπούν τα ζώα φαντάζουν εξωγήινοι... Για όσους πιστεύουν ότι τα ζώα έχουν τα ίδια δικαιώματα στη ζωή, νιώθουν, πονούν και αισθάνονται, το Animal Liberation Front (Μέτωπο για την Απελευθέρωση των Ζώων) είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχει συμβεί. Οι άνθρωποι με τις κουκούλες και τις μεγάλες καρδιές παραβιάζουν εσκεμμένα τον νόμο, εισβάλλουν σε πειραματικά εργαστήρια, φάρμες παραγωγής και γούνας, απελευθερώνουν τα ζώα και αποκαλύπτουν με... εκρηκτικό (!) τρόπο όσα διαπράττονταν σε βάρος τους. Διότι μόλις σιγουρευτούν ότι δεν κινδυνεύει κάποιο ζώο καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους. Στόχος των ακτιβιστών; Να δείξουν τις προθέσεις τους σε όσους σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν τα ζώα και να προειδοποιήσουν όσους το πράττουν ότι τίποτα δεν είναι ικανό να τους σταματήσει. Ούτε καν η φυλακή!

Το Animal Liberation Front γεννήθηκε το 1975 στην Αγγλία. «Μπαμπάς» του ήταν ο Ρόνι Λι, ένας από τους πρωτεργάτες της «Band of Mercy», της ομάδας «σαμποτάζ κατά του κυνηγιού και κατά των εταιρειών εκμετάλλευσης ζώων». Το 1980 το ALF μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Και σιγά σιγά με το πέρασμα των χρόνων απέκτησε μέλη και σε άλλες χώρες του κόσμου.

Η χορτοφαγία είναι η μοναδική προϋπόθεση για να γίνει κανείς μέλος. Από εκεί και πέρα μπορείς να κάνεις οποιαδήποτε ενέργεια και να στείλεις την επιστολή στο γραφείο Τύπου της ακτιβιστικής οργάνωσης για να ενημερώσεις για τους λόγους για τους οποίους προχώρησες σε αυτήν. Το χαρτί και τον φάκελο δεν πρέπει να τα «πιάσεις» με «γυμνά χέρια» και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «γλείψεις» το γραμματόσημο, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι οδηγίες προς τα επίδοξα μέλη.

Συλλήψεις-φυλακές

Περισσότερα από 200 μέλη του Μετώπου για την Απελευθέρωση των Ζώων συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν αντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες, ενώ άλλα δολοφονήθηκαν από κυνηγούς. Εκατομμύρια ζώα απελευθερώθηκαν, όπως κουνέλια, μαϊμουδάκια, ποντίκια και σκύλοι ράτσας «Μπιγκλ», ενώ οι ζημιές από τα «χτυπήματα» του ALF σε πειραματικά εργαστήρια, φάρμες και άλλα ξεπερνούν τα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.

Οι διωκτικές αρχές δυσκολεύονται απίστευτα να εντοπίσουν τα μέλη του ALF. «Οργανώνονται σε απομονωμένους πυρήνες και είναι δύσκολο να διεισδύσεις ή να τους ταυτοποιήσεις (...). Ψάχνουν προσεκτικά κάθε στόχο και περνούν ακόμη και μήνες φωτογραφίζοντας και χαρτογραφώντας τα συστήματα παρακολούθησης. Γράφονται ακόμη και σε γκρουπ ξενάγησης στους χώρους των υποψήφιων "στόχων" τους προκειμένου να δουν από κοντά κάθε λεπτομέρεια και να στρατολογήσουν άλλα μέλη για βοήθεια», αναφέρει χαρακτηριστικά έρευνα του FBI, στην οποία επισημαίνεται ότι για να φτάσουν στον τελικό τους σκοπό «δεν διστάζουν ακόμη και να εργαστούν εκεί».

«Οπως η Αλ Κάιντα, έτσι και το ALF δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους του χωρίς χρήματα, μέλη και τα ΜΜΕ», είχαν πει Αμερικανοί αξιωματούχοι σε μια μάταιη προσπάθεια να βρουν τα τρωτά σημεία για να σταματήσει τη δράση της η οργάνωση. Μάλιστα, όπως προκύπτει από έγγραφα, στο μικροσκόπιο των διωκτικών αρχών είχε μπει για μήνες η σχέση του ALF με την ΡΕΤΑ (People for the Ethical Treatment of Animals - Ανθρωποι για την Ηθική Μεταχείριση των Ζώων).

Η απάντηση

Η ΡΕΤΑ -τα μέλη της οποίας ξεπερνούν το 1.000.000 διεθνώς- είχε δώσει την εξής αποστομωτική απάντηση: «Η ΡΕΤΑ υπάρχει για να παλεύει την τρομοκρατία και τη βία στην οποία εξαναγκάζονται δισεκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο για να γίνουν κρέας, πειράματα, γούνες, δέρμα και θεάματα στη βιομηχανία των τσίρκων».

Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι χάρη στα ζώα, στα οποία γίνονται πειράματα, σώζονται ανθρώπινες ζωές; «Το 95% των φαρμάκων που φτιάχτηκαν ύστερα από πειράματα στα ζώα απορρίφθηκαν αμέσως ως ανίκανα ή επικίνδυνα για τον άνθρωπο», αναφέρει το ALF.

Και αυτός είναι ένας μόνο από τους 33 λόγους στους οποίους στηρίζεται. Για την Ιστορία... Ούτε ένας από αυτούς δεν είναι συναισθηματικός. *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/10/2008

19 Σεπ 2008

Κόψτε το κρέας για να σώσετε τον πλανήτη

Κόψτε το κρέας για να σώσετε τον πλανήτη
Συμβάλλει περισσότερο στην υπερθέρμανση απ΄ ό,τι όλα τα μέσα μεταφοράς
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κίττυ Ξενάκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Περιορίστε το κρέας και σώστε τον πλανήτη! Αυτό είναι το μήνυμα του Ρατζέντρα Πατσάουρι, επικεφαλής της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή. Τα στοιχεία άλλωστε είναι σαφή: το κρέας συνεισφέρει περισσότερο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου απ΄ ό,τι όλα τα μέσα μεταφοράς μαζί.
Όπως επεσήμανε ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης δρ Πατσάουρι, η παραγωγή κρέατος ευθύνεται για ένα 18% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου- το αντίστοιχο ποσοστό ευθύνης για τις μεταφορές δεν ξεπερνά το 13%. Όταν μιλάμε για παραγωγή κρέατος, όμως, αναφερόμαστε σε όλο τον κύκλο της παραγωγής: την αποψίλωση δασών ώστε να δημιουργηθεί καλλιεργήσιμη γη και βοσκοτόπια, την παραγωγή και τη μεταφορά λιπασμάτων, την παραγωγή ζωοτροφών, τη χρήση αγροτικών μηχανημάτων και οχημάτων... Εάν προσθέσουμε σε όλα αυτά, το μεθάνιο που εκπέμπουν αγελάδες και πρόβατα διά της... αποβολής αερίων, και συνυπολογίσουμε ότι το μεθάνιο είναι ένα αέριο του θερμοκηπίου 23 φορές πιο δραστικό απ΄ ό,τι το διοξείδιο του άνθρακα, η προειδοποίηση της διεθνούς οργάνωσης ερευνών για το περιβάλλον Worldwatch Ιnstitute παύει να ακούγεται υπερβολική: «Η ανθρώπινη όρεξη για σάρκα φέρει μερίδιο ευθύνης για όλες τις περιβαλλοντικές βλάβες που απειλούν σήμερα το μέλλον της ανθρωπότητας: την αποψίλωση, τη διάβρωση του εδάφους, την έλλειψη πόσιμου νερού, τη μόλυνση της ατμόσφαιρας και του υδροφόρου ορίζοντα, την κλιματική αλλαγή, την απώλεια της βιοποικιλότητας, τις κοινωνικές ανισότητες, την αποσταθεροποίηση κοινοτήτων και την εξάπλωση ασθενειών».

Χορτοφάγος

Ο δρ Πατσάουρι, ο οποίος επανεξελέγη πρόσφατα πρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για μια δεύτερη εξαετή θητεία, δεν υιοθετεί τόσο οξείς τόνους. Επισημαίνει ωστόσο πως είναι συγκριτικά πιο εύκολο να αλλάξει κανείς διατροφικές συνήθειες απ΄ ό,τι να αλλάξει τις μεταφορικές του συνήθειες. Και συμβουλεύει: «Αρχικά, κόψτε το κρέας μια φορά την εβδομάδα και στη συνέχεια, περιορίστε το ακόμα περισσότερο». Ο ίδιος ο Ινδός οικονομολόγος είναι χορτοφάγος, για ευνόητους λόγους ωστόσο (έχει ήδη αρχίσει να δέχεται πυρά από τις βιομηχανίες παραγωγής κρέατος) απέφυγε να συστήσει πλήρη αποχή από το κρέας. Σύμφωνα πάντως με την «Οbserver», οι γεωφυσικοί Γκάιντον Έσελ και Πάμελα Μάρτιν από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου έχουν υπολογίσει πως ένας άνθρωπος που αλλάζει τις διατροφικές του συνήθειες και γίνεται χορτοφάγος συνεισφέρει περισσότερο στον πόλεμο εναντίον της κλιματικής αλλαγής απ΄ ό,τι αν γύριζε οριστικά την πλάτη στο αυτοκίνητο 4 x 4 και άρχιζε να κυκλοφορεί με υβριδικό. Ο λόγος ξανά στα στοιχεία: ο μέσος κάτοικος του πλανήτη καταναλώνει 43 κιλά κρέατος τον χρόνο. Για να παραχθεί ένα κιλό κρέας, πρέπει να εκλυθούν στην ατμόσφαιρα 36,4 κιλά διοξειδίου του άνθρακα. Μόνο μέσω της κατανάλωσης κρέατος, λοιπόν, «φορτωνόμαστε» κάθε χρόνο την εκπομπή 1.565 κιλών διοξειδίου του άνθρακα. Είναι σαν να αφήσουμε μια
λάμπα 100 Watt να καίει ασταμάτητα επί 2 χρόνια. Εκτός αυτού, ειδικά το κόκκινο κρέας ενοχοποιείται για μια σειρά προβλημάτων υγείας.

Η κρεατοφαγία σε αριθμούς

140 γραμμάρια κρέατος καταναλώνει καθημερινά ο μέσος Έλληνας. Πριν από 35 χρόνια, η μέση κατανάλωση δεν ξεπερνούσε τα 35 γραμμάρια

60 γραμμάρια (κόκκινου) κρέατος την εβδομάδα είναι το όριο που θέτει η μεσογειακή διατροφή

ΤΟ 30% της επιφάνειας της Γης που δεν καλύπτεται από πάγους συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στην παραγωγή κρέατος

ΤΟ 18% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μπορεί να αποδοθεί στην παραγωγή κρέατος

ΤΟ 13% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σχετίζεται με τις μεταφορές

990 λίτρα νερού απαιτούνται για να παραχθεί ένα λίτρο γάλα

1κιλό διοξειδίου του άνθρακα εκλύεται όταν παράγεται ένα μπιφτέκι ταχυφαγείου

36,4 κιλά διοξειδίου του άνθρακα εκπέμπονται στη διάρκεια της παραγωγής ενός κιλού κρέατος, σύμφωνα με πρόσφατη ιαπωνική μελέτη. Το μέσο ευρωπαϊκό αυτοκίνητο εκπέμπει 36,4 κιλά διοξειδίου του άνθρακα κάθε 250 χιλιόμετρα

100 κιλά μεθανίου εκπέμπει κάθε χρόνο η μέση αγελάδα. Το μεθάνιο είναι αέριο του θερμοκηπίου, 23 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα. 100 κιλά μεθανίου λοιπόν ισοδυναμούν με 2.300 κιλά διοξειδίου του άνθρακα- για την εκπομπή τους, πρέπει να οδηγήσετε 12.550 χιλιόμετρα 7 κιλά σιτηρών χρειάζονται για να παραχθεί ένα κιλό κρέας

1.500.000.000 αγελάδες και ταύροι εκτιμάται ότι υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Παράγουν τα δύο τρίτα της αμμωνίας παγκοσμίωςη αμμωνία θεωρείται το βασικό αίτιο της τοξικής βροχής

456.000.000 τόνους κρέατος, σχεδόν διπλάσια ποσότητα σε σύγκριση με το 2001, αναμένεται να καταναλώνουμε έως το 2050. Το 1961, η συνολική παγκόσμια προσφορά κρέατος δεν ξεπερνούσε τα 71 εκατομμύρια τόνους.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=85651

Η πολική αρκούδα που έγινε...πετ


[...]

Αποτελεί εδώ και δεκαετίες έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για όποιον επισκέπτεται την πόλη, όμως πέρα από τη συμβολή του στην τουριστική ανάπτυξη του Βερολίνου, αυτός ο ζωολογικός κήπος είναι μια ανθούσα επιχείρηση, με «επιδόσεις» που θα ζήλευαν αρκετές πολυεθνικές. Η μετοχή της Zoologischer Garten Berlin, της εταιρείας που διαχειρίζεται τον κήπο, κάνει θραύση τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στο γερμανικό χρηματιστήριο, σημειώνοντας αύξηση που έχει κατά περιόδους αγγίξει το 80%. Κι όλα αυτά, χάρη στον Κνουτ! Η πρώτη πολική αρκούδα που γεννήθηκε σε καθεστώς αιχμαλωσίας στο Berlin Zoo -εδώ και τέσσερις δεκαετίες- είδε το φως της μέρας μια παγωμένη Τρίτη, τον Δεκέμβριο του 2006. Αλλά τη ζεστασιά και τη φροντίδα που χρειαζόταν για να επιβιώσει δεν την βρήκε από τη μητέρα του, η οποία τον... εγκατέλειψε· αρνήθηκε να τον θηλάσει και απέφυγε έκτοτε κάθε επαφή μαζί του. Η περιπέτειά του μόλις είχε αρχίσει!

Στους μήνες που ακολούθησαν, ο Κνουτ μεγάλωνε σαν ανθρώπινο μωρό. Οι φύλακες του κήπου τον τάιζαν με μπιμπερό (συνήθως μπροστά σε δεκάδες φωτορεπόρτερ) και ο εκπαιδευτής του, Τόμας Ντορφλάιν, του έδινε απλόχερα τα χάδια που λαχταρούσε. Οι εικόνες της μικρής λευκής χνουδωτής μπάλας έκαναν το γύρο του κόσμου. Ακόμα και οι πιο σκληρόκαρδοι λύγιζαν. Ο αριθμός των επισκεπτών άρχισε να αυξάνεται. Ο Κνουτ μπήκε στις καρτ ποστάλ και τους καταλόγους του κήπου, σε αφίσες και καταχωρίσεις στον Τύπο, έγινε στυλό, μολύβι, μπρελόκ, τσάντα, T-shirt, μαξιλάρι, DVD, μέχρι και... γλύκισμα -από την εταιρεία Haribo- το οποίο διατίθεται σε σούπερ μάρκετ και ζαχαροπλαστεία σε ολόκληρη τη χώρα αλλά και την Αυστρία.

Και, φυσικά, έγινε λούτρινος. Κουκλάκια Κνουτ σε τρία μεγέθη κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά. Οι τιμές τους κυμαίνονται από 20 έως 40 ευρώ και υπολογίζεται ότι 800 κατά μέσο όρο πωλούνται κάθε μέρα μόνο στη Γερμανία! Ο «λογιστικός» απολογισμός: 5 εκατομμύρια ευρώ κέρδος μέσα στον πρώτο κιόλας χρόνο. Η φωτογραφία του στο εξώφυλλο του Vanity Fair, δίπλα στον Λεονάρντο ντι Κάπριο, δεν εξέπληξε μάλλον κανένα. Η μικρή πολική αρκούδα είχε ήδη γίνει θεσμός.

Μα, γιατί μεγαλώνει;


Ο σταρ του Berlin Zoo διανύει τον δεύτερο χρόνο της ζωής του. Kαι τα προβλήματα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Προς απογοήτευση όσων ήλπιζαν ότι θα παραμείνει μικρός και χαρτωμένος -μια αρκούδα... μπονζάι- ο Κνουτ έχει ήδη φτάσει τα 200 κιλά: ένα σαρκοβόρο ζώο λαίμαργο -ενδεχομένως και βουλιμικό, λένε κάποιοι ειδικοί- για το οποίο η παρουσία του ανθρώπου δείχνει να έχει αφύσικα μεγάλη σημασία. Οταν δεν βλέπει πολλούς επισκέπτες γύρω του μελαγχολεί και όταν εκείνοι που τον φροντίζουν απομακρύνονται, κλαίει σπαρακτικά.

O κτηνίατρος που τον παρακολουθεί έσπευσε μερικές εβδομάδες πριν να δηλώσει ότι όλα είναι φυσιολογικά, όμως η απόφαση να αλλάξει πόστο ο Τόμας Ντορφλάιν, ο φύλακας - άγγελός του, τον διαψεύδει. Προφανώς κρίθηκε πως η εξάρτηση του ζώου από έναν άνθρωπο οδηγούσε σε επικίνδυνα μονοπάτια. Ο ίδιος ο Ντορφλάιν αποχαιρέτησε τον Κνουτ μέσω των μίντια, φυσικά: «Κάποια στιγμή έπρεπε να χωρίσουμε. Ελπίζω σύντομα να μεταφερθεί σε έναν άλλο χώρο, παρέα με μια θηλυκιά...»

Ο προβληματισμός των μάνατζερ του Κήπου ολοένα και μεγαλώνει. Αλλωστε, ο ανταγωνισμός είναι πια σκληρός: από τον περασμένο Απρίλιο, στον ζωολογικό κήπο της Νυρεμβέργης, η πολική αρκουδίτσα Φλόκε (Χιονονιφάδα) έχει γίνει πόλος έλξης των επισκεπτών. Μέχρι να αποκτήσει το άχαρο μέγεθος της ενηλικίωσης, η ιστορία (του κέρδους) θα επαναλαμβάνεται...

Ομως, πέρα από την άκρως ενδιαφέρουσα και αναμφισβήτητα εντυπωσιακή οικονομική διάσταση του θέματος, υπάρχει και μία άλλη, εκείνη που εγείρουν οι οργανώσεις προστασίας των ζώων: πώς επηρεάζονται τα άγρια ζώα από τη «συναναστροφή» τους με τους ανθρώπους σε καθεστώς αιχμαλωσίας; Ο Κνουτ μετατράπηκε σε μια πολική αρκούδα που δείχνει να προτιμά να ζήσει σαν άνθρωπος... Κι από την άλλη, τι νόημα έχει η εμπορευματοποίηση της άγριας Φύσης, ο εγκλεισμός της σε μια «βιτρίνα», όταν -εν προκειμένω- σύμφωνα με το Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο, οι πολικές αρκούδες που ζουν στον αρκτικό κύκλο θα έχουν μειωθεί κατά τα δύο τρίτα, μέχρι το 2050, λόγω της τήξης των πάγων;

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_13/09/2008_1287655

9 Σεπ 2008

Τα ασπρα κολλάρα και η σύντομη ζωή των κουταβιών


Δυστύχώς τα κουτάβια που γεννήθηκαν στην παράνομη χωματερή ( σταθμό μεταφόρτωσης τον λένε οι δημαρχαίοι), δεν γλύτωσαν από τα όρνεα του Γκολφ.
Δεν είχαν περάσει ούτε δυό ώρες από την ανάρτηση του βίντεο για την υιοθεσία τους και ούτε 48 ώρες από τότε που αποφάσισαν να εξεύρευνήσουν το κόσμο και να βγούν από τη φωλιά τους που ήταν μέσα στη χωματερή, δεν ήταν καλά-καλά ούτε 20 ημερών, δεν γνώριζαν όμως για τα άσπρα κολλάρα...,
Σήμερα και μετά από ενδιαφέρον που έδειξαν φίλοι του Κανέλλου να τα πάρουν σπίτι τους, πήγαμε από εκεί και βρήκαμε τη μάνα τους να κλαίει και τα κουτάβια να λείπουν.

Όταν ρώτήσαμε τους εργαζόμενους στο Γκολφ Γλυφάδας τι έγιναν τα κουτάβια, μας είπαν μια εκδοχή ότι η Β. Σπηλιωπούλου μέλος γκολφ Γλυφάδας, τα πήρε για να τα στείλει στη Λάρισσα και ότι σκοπεύει να πάρει και τη μανα τους να της τραβήξει το γάλα και να τη στειρώσει.
Απευθυνθήκαμε στα γραφεία του γκολφ, και μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν μαζί με τη Β. Σπηλιωπούλου, παρουσία μας, ακούσαμε τη δεύτερη εκδοχή από την ίδια ότι πήρε τα κουτάβια για να τα εμβολιάσει, είναι γνωστό και στον αδαή , ότι ο εμβολιασμός των κουταβιών για να έχει αποτέλεσμα γίνεται μετά τις 45 μέρες από τη γέννηση τους.
Από την ίδια και μέσω της ομοσπονδίας του Γκολφ, μάθαμε ότι για τα κουτάβια και τη «τύχη» έχει τη συναίνεση του Κώστα Καραγιάννη διευθυντή της Δημοτικής Επιχείρησης Γκολφ Γλυφάδας.

Σε τηελεφωνική επικοινωνία που είχαμε με το Κ. Καραγιάννη, βεβαίωσε ότι τα πήρε η Β. Σπηλιωπούλου και ότι δεν ευθύνεται το Γκολφ, η Δημοτική επιχείρηση και κατ΄επέκταση ο Δήμος Γλυφάδας.
Τελικά φτάσαμε στο αστυνομικό τμήμα Γλυφάδας για να κατατεθεί μήνυση για αρπαγή, βασανισμο με το βαίαιο απογαλακτισμό τους και απομάκρυνση από την μητέρα τους και πιθανή θανάτωση των κουτάβιων, αφού δεν μπορούσε κανείς να αποδείξει ότι τα κουτάβια είναι κάπου ασφαλή και ζωντανά.

Εκεί ακούσαμε και τη τρίτη εκδοχή της εν λόγω κυρίας...την οποία μας μετέφεραν οι αστυνομικοί μετά απο τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν μαζί της. Τα κουτάβια διοχετεύτηκαν σε συνεννόηση με τους υπέυθυνους του Γκολφ Γλυφάδας, σε διάφορα σπίτια στη Γλυφάδα μεσα σε λιγότερο από 24 ώρες, η εν λόγω κυρία ισχυρίστηκε ότι βρέθηκαν 10 σπίτια να υιοθετήσουν τα κουτάβια, αρνήθηκε να τα επιστρέψει και αρνηθηκε το αυτονόητο που ορίζει ο νόμος για τα αδέσποτα, να πει με ποια διακαιοδοσία πήρε τα κουτάβια και με ποιες διαδικασίες αυτά υιοθετήθηκαν;

Για εμάς έχουν θανατωθεί, μέχρι να επιστραφούν στη μητέρα τους ή την απόδειξη της ύπαρξης τους σε μια από τις τρεις εκδοχές της Β. Σπηλιοπούλου, είναι στη Λαρισσα και που, είναι στο γιατρό για εμβόλια και σε ποιόν, έχουν υιοθετηθεί σε σπίτια, και πώς με ποιά διακιοδοσία η εν λόγω κυρία και παρά τα όσα αντίθετα ισχύουν από το νόμο περί αδέσποτων προχώτησε σε «υιοθεσίες» των κουταβιών;

Να σημειωθεί ότι το γήπεδο γκολφ σύμφωνα με την Νομαρχία είναι δασική έκταση και άλσος άρα παράνομα κλεισμένο από την ελεύθερη κοινοτική χρήση και ο σταθμός μεταφόρτωσης (χωματερή) βρίσκεται σε δασική έκταση και στην ευθεία του αεροδιαδρόμου του Ελληνικού κάτι που απαγορεύεται και το γκολφ θεωρείται δημοτικός άλσος αν και πρόκειται για καταπάτηση του Δήμου Γλυφάδας στη δασική έκταση όπως έχουν κάνει και διάφοροι άλλοι στην περιοχη (καλόγριες κλπ).

Κάποιοι απο skiloloi

2 Σεπ 2008

Ψυχολογικά προβλήματα στους χιμπατζήδες που υπόκεινται σε ιατρικά πειράματα


ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

ΟΙ ΧΙΜΠΑΤΖΗΔΕΣ που υποβάλλονται σε ιατρικά πειράματα, πάσχουν από παρόμοια ψυχιατρικά συμπτώματα με εκείνα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που υπόκεινται σε βασανιστήρια, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη.

Αμερικανοί επιστήμονες που μελέτησαν τη συμπεριφορά 116 χιμπατζήδων οι οποίοι είχαν χρησιμοποιηθεί σε έρευνες, ανακάλυψαν ότι το 95% αυτών παρουσιάζουν τουλάχιστον ένα από τα διακριτά συμπτώματα συμπεριφοράς που δείχνουν οι άνθρωποι όταν υποφέρουν από μετατραυματικό στρες. «Υπάρχουν προφανείς διαφορές ανάμεσα στα διάφορα είδη, όμως είναι φανερό ότι αυτοί οι χιμπατζήδες υποφέρουν από χρόνια προβλήματα», επισήμανε ο δρ Χόουπ Φερντόουσιαν, ο οποίος έχει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση ασθενών βασανιστηρίων. Σύμφωνα με τον ίδιο, περίπου το 80% των χιμπατζήδων παρουσίασε συμπτώματα νευρικότητας και τουλάχιστον οι μισοί έδειξαν συμπτώματα κατάθλιψης. Πολλοί χιμπατζήδες απέφευγαν περιοχές στο περιβάλλον όπου βρίσκονταν, είχαν εκρήξεις θυμού, είχαν διαταραχές στον ύπνο και διακρίνονταν από αντικοινωνικότητα.

Τα συγκεκριμένα ζώα τα οποία εξέτασαν οι επιστήμονες ζουν σε ένα καταφύγιο στις Ην. Πολιτείες, αλλά η ασυνήθιστη συμπεριφορά τους αποτελεί πηγή ανησυχίας, αρκετά χρόνια μετά τα πειράματα στα οποία είχαν συμμετάσχει. Τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας παρουσιάζονται σήμερα σε διεθνές συνέδριο στο Εδιμβούργο και θα χρησιμοποιηθούν για να ασκηθούν πιέσεις ώστε να απαγορευτούν τα πειράματα σε χιμπατζήδες σε όλη την Ευρώπη. Αν και έχουν απαγορευτεί στη Βρετανία από το 1998, είναι νόμιμα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στις Ην.Πολιτείες δεν υπάρχει απαγόρευση στη χρήση χιμπατζήδων για ερευνητικούς ιατρικούς σκοπούς και περίπου 1.200 στον αριθμό είναι πειραματόζωα στις μέρες μας.

ΤΑ ΝΕΑ

Πότε θα ξυπνήσουμε;


Καθηγητής πανεπιστημίου ομολογεί: Σπάμε κόκκαλα

Το Νταχάου των ζώων στη χώρα μας.

Στη φυλλάδα "Πρώτο Θέμα" της Κυριακής, δημοσιεύεται δισέλιδο (σελ.28-29) εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ των Δ.Πόπωτα-Α.Καλύβα-Δ.Αιγινήτη, στο οποίο τεκμηριώνεται η απίστευτη μεταχείρηση των πειραματόζωων σε ερευνητικά ιατρικά πανεπιστημιακά κέντρα της Ελλάδας. Το ρεπορτάζ περιγράφει ανατριχιαστικά βασανιστήρια, τυφλώσεις πιθήκων στο πανεπιστήμιο Κρήτης, θανάτωση 18 σκύλων στο ΑΠΘ, ενσωμάτωση ανθρώπινων γονίδιων στο Παστέρ, κλπ. Ο καθηγητής του Αριστοτέλειου Θεσσαλονίκης κ.Ι.Σάββας, ομολογεί πως σπάνε κόκκαλα σκύλων για ορθοπεδικές μελέτες.

Όταν σήμερα βασανίζουν έτσι τα ζώα, αύριο θα το κάνουν-μερικές φορές το κάνουν ήδη-σε ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή σκύλοι και γάτες φυλακισμένοι σε σκοτεινά κλουβιά ζούνε μια Κόλαση από τους επίγονους του δρα Μέγκελς σε "ερευνητικά ινστιτούτα", με τη συνενοχή του Κράτους. Κανείς δεν δικαιούται να κάνει πως δεν ξέρει. Όταν τα πειράματα γίνουν σε αυτόν, θα είναι πλέον αργά.

Κατεβάστε το αρχείο από εδώ και διαβάστε το άρθρο στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα"


19 Αυγ 2008

Χελωνάκια έκαναν το παρθενικό τους ταξίδι σε... ιταλικό


Από το in.gr

Τα ζάλισε το τεχνητό φως Χελωνάκια έκαναν το παρθενικό τους ταξίδι σε... ιταλικό εστιατόριο
Ρώμη-ΑΠΕ

Το ένστικτο οδηγεί τα χελωνάκια στο πιο φωτεινό σημείο. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, αυτό είναι η θάλασσα...
Δεκάδες χελωνάκια, παραζαλισμένα από τα δυνατά φώτα ενός παραλιακού εστιατορίου στην Ιταλία, αντί να κάνουν την παρθενική τους βουτιά στη θάλασσα, εισέβαλαν κάτω από τα τραπέζια των έκπληκτων συνδαιτυμόνων του καταστήματος.
Το περιστατικό συνέβη στην περιοχή της Καλαβρίας και οι ειδικοί αποδίδουν τον αποπροσανατολισμό των 60 μικρών χελωνών στο δυνατό τεχνητό φως.
Οι θαλάσσιες χελώνες φτιάχνουν τη φωλιά τους σε αμμώδεις παραλίες και τα μικρά τους, μόλις βγουν από το αυγό, κατευθύνονται στη θάλασσα που είναι το φωτεινότερο σημείο μέσα στη νύχτα.
Τα θαλάσσια ρεύματα μεταφέρουν τα μικρά χελωνάκια από την παραλία στο ανοικτό πέλαγος, όπου θα παραμείνουν μέχρι να ενηλικιωθούν.
Οι Αρχές που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την ασυνήθιστη «εισβολή» στο ιταλικό εστιατόριο, απελευθέρωσαν όλες τις μικρές χελώνες στη θάλασσα.

17 Αυγ 2008

Τα ζώα παίρνουν το αίμα τους πίσω

Τα κυνήγησαν, τα κακομεταχειρίστηκαν, έγιναν πειραματόζωα και για αιώνες υπήρξαν θύματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Αυτό τώρα αρχίζει να αλλάζει

Αυξάνονται ανησυχητικά οι επιθέσεις εναντίον των ανθρώπων

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΡΕΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ : Σάββατο 16 Αυγούστου 2008
Επί αιώνες υπήρξαν θύματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Τα κυνήγησαν, τα κακομεταχειρίστηκαν, έγιναν πειραματόζωα. Τώρα ο κύκλος αυτός έκλεισε. Τα ζώα έχουν αρχίσει να παίρνουν το αίμα τους πίσω στρεφόμενα κατά των ανθρώπων. Οι επιστήμονες μιλούν πλέον καθαρά για αναμέτρηση, για «σύγκρουση ανθρώπων- ζώων», καθώς αυξάνονται όλο και περισσότερο οι επιθέσεις εναντίον των ανθρώπων.

Συμβαίνει παντού. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά οι αρχές έχουν θορυβηθεί από τις αυξανόμενες επιθέσεις πούμα, αλεπούδων και λύκων κατά ανθρώπων. Το ίδιο συμβαίνει στη Ρουμανία και στην Κολομβία, με πρωταγωνιστές τις αρκούδες. Ακόμη και οι χιμπαντζήδες, που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, «σχεδόν ποτέ δεν επιτίθενται σε ανθρώπους» έχουν αγριέψει: στην Ουγκάντα, στη Σιέρα Λεόνε αλλά και στην Αμερική έχουν καταγραφεί επιθέσεις εναντίον παιδιών, ενώ στο Ουζμπεκιστάν, στο Τατζικιστάν, στη Ρωσία και τη Γαλλία ο φόβος προκαλείται κυρίως από τη συμπεριφορά των λύκων. Στην Αυστραλία, οι επιθέσεις σκύλων έχουν αυξηθεί κατά 20%, κυρίως από τη ράτσα ντόνγκο. Στη Βρετανία, περίπου 4.000 άνθρωποι νοσηλεύτηκαν το 2007 για τραύματα που προκλήθηκαν από δαγκώματα σκύλων - αριθμός διπλάσιος σε σχέση με τα κρούσματα που καταγράφηκαν πριν από τέσσερα χρόνια- και στο Εδιμβούργο ο μεγάλος κίνδυνος προέρχεται κυρίως από τις αλεπούδες (ένας συνταξιούχος, για παράδειγμα, περιελήφθη πρόσφατα στον κατάλογο των θυμάτων).

Περίεργο φαινόμενο. Στην Ινδία και σε ολόκληρη την Αφρική η αλλαγή στη συμπεριφορά των ζώων εντοπίζεται κυρίως στους ελέφαντες και στις λεοπαρδάλεις. Ειδικά στη Βομβάη, οι κάτοικοι έχουν τρομοκρατηθεί από τον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι λεοπαρδάλεις στον άνθρωπο: «Πρέπει να μελετήσουμε γιατί το ζώο επιτίθεται στον άνθρωπο. Ποτέ πριν δεν συνέβαινε αυτό», επισήμανε ο Τζ.Κ. Ντάνιελ, ειδικός σε θέματα συμπεριφοράς της λεοπάρδαλης, στην «Daily Τelegraph». Το ίδιο ανήσυχοι όμως είναι και οι εργαζόμενοι στα πάρκα ζώων της Σιγκαπούρης από τις επιθέσεις μακάκων που τρομοκρατούν επισκέπτες και κατοίκους: «Είναι πολύ περίεργο φαινόμενο», επισήμανε η Σάρον Τσαν, διοικητική υπάλληλος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για τους επιστήμονες που παρατηρούν το φαινόμενο ειδικότερα. Στην Αυστραλία, ο δρ. Σκόρεσμπι Σέφερντ επισημαίνει πως οι καρχαρίες αναζητούν τη λεία τους και στους ανθρώπους ενώ στην ίδια διαπίστωση καταλήγει και ο καθηγητής Λι Φίτζουγκ για τα θαλάσσια λιοντάρια. Σε όλη την Αφρική, την Ινδία και σε τμήματα της Νοτιοανατολικής Ασίας, οι επιθέσεις ελεφάντων στον άνθρωπο δεν έχουν προηγούμενο. Δεν σκοτώνουν μόνο, εισβάλλουν σε κατοικημένες περιοχές και τρομοκρατούν τον πληθυσμό, καταστρέφουν τις σοδειές: «Αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας δεν έχει επαναληφθεί. Αν και επί αιώνες άνθρωποι και ελέφαντες συνυπήρχαν σε σχεδόν ειρηνικά, τώρα το μόνο που βλέπει κανείς είναι εχθρότητα και βία», λέει η δρ. Γκέι Μπράντσοου, ειδικός σε θέματα συμπεριφοράς ελεφάντων και διευθύντρια του Κέντρου Κerulos για την Ψυχολογία των Ζώων στο Όρεγκον. «Όταν υπάρχουν αναφορές για ελέφαντες που καταστρέφουν σοδειές ή επιτίθενται σε ανθρώπους, γίνεται αντιληπτό πως διακατέχονται από μεγάλο στρες, από μεγάλη πίεση. Οι παράγοντες είναι πολλοί: έλλειψη τροφής και νερού, βίαιη διάλυση των οικογενειών τους, κατάρρευση των κοινοτήτων τους. Όλα αυτά προκλήθηκαν βέβαια από τον άνθρωπο».

Ψυχολογική κατάρρευση. Σύμφωνα με τη δρα Μπράντσοου, συμπτώματα ψυχολογικής κατάρρευσης εντοπίζονται σε όλες τις οικογένειες των παχύδερμων. «Μπορείτε να κάνετε έναν παραλληλισμό μεταξύ ελεφάντων και ανθρώπων που βιώνουν τον πόλεμο και την γενοκτονία. Τα ζώα έζησαν μαζικές εξοντώσεις και έχουν τραυματιστεί. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό πως όταν η εμπειρία έχει καταγραφεί σε μικρή ηλικία, στην εφηβεία ή ακόμη και στην ενήλικη ζωή, τότε αφομοιώνεται από τον εγκέφαλο. Στον άνθρωπο, η φυσιολογική διαδικασία διαταράσσεται όπως και όταν παρεμβαίνουν γονείς με προβλήματα. Τότε δημιουργούνται άτομα που δεν διακρίνονται από ψυχική ισορροπία». Ο συνάδελφός της δρ. Μαρκ Μπέκοφ συμφωνεί: «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως υπό συγκεκριμένες περιστάσεις τα ζώα, ναι, εκδικούνται».


Ναι, εκδικούνται

Η θεωρία ότι τα ζώα, ως εκπρόσωποι των τριών στοιχείων της φύσης (της γης, της θάλασσας και του αέρα) συνωμοτούν κατά του ανθρώπου απέκτησε δημοτικότητα το 2006, όταν ο παρουσιαστής της αυστραλιανής τηλεόρασης Στιβ Άιρβιν, γνωστός και ως «ο κροκοδειλάκιας», πέθανε από το κεντρί σαλαχιού που τον χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά, στα ανοιχτά του Κουίνσλαντ. Μόλις έξι εβδομάδες αργότερα το ίδιο συνέβη και στον Τζέιμς Μπερτάκης, στο Μαϊάμι. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Μπερτάκης σώθηκε γιατί δεν προσπάθησε να βγάλει το κεντρί, όπως ο Άιρβιν. Πιο πρόσφατα, τον περασμένο Μάρτιο, θύμα επίθεσης σαλαχιού έπεσε και η 55χρονη Τζούντι Κέι Ζαγκόρσκι, σε σκάφος στα ανοιχτά της Φλόριντας, όταν ένα σαλάχι εκτοξεύτηκε και τη σκότωσε χτυπώντας τη στο πρόσωπο.

TA NEA

13 Αυγ 2008

Το παράδοξο

"Είναι κατανοητό πως ο καθένας μας παλεύει με τη συνείδησή του - αλλά μόνο όταν η συνείδηση είναι ξύπνια και ενημερωμένη. Η βιομηχανική κοινωνία που ζούμε κρύβει καλά το βασανισμό των ζώων. Ελάχιστοι άνθρωποι θα έβαζαν μία κότα σε ένα κουτί παπουτσιών και θα την κρατούσαν εκεί για όλη της τη ζωή να παράγει αυγά...Ωστόσο πρακτικά όλοι μας αγοράζουμε τα τακτοποιημένα και πεντακάθαρα αυγά από το σούπερ μάρκετ χωρίς δεύτερη σκέψη...

όλοι όσοι πίνουν γάλα δεν βλέπουν ποτέ τα μοσχαράκια
να απομακρύνονται με τη βία από τη μητέρα τους."

The Economist, “What Humans Owe to Animals,” 8/19/95

Τo ανθρώπινο τσίρκο

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Πηγή: http://www.ethnos.gr
Γράφει η ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΗ
Το λατρεύω το τσίρκο. Εχω στενό (στενότατο) συγγενή που είναι επαγγελματίας κλόουν. Η πρώτη του γυναίκα, μάλιστα, ήταν ακροβάτις και ο γιος τους αποφοίτησε από ευρωπαϊκή (ανώτερη, παρακαλώ) σχολή για κλόουν. Ολοι τους γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο εξωτερικό. Παίρνουν τη δουλειά τους πολύ σοβαρά: ο κόσμος του τσίρκου είναι μυστηριώδης, συναρπαστικός, σχεδόν εθιστικός όχι μόνο για τους θεατές, αλλά και για τα «μέλη» της μικρής, περιπλανώμενης κοινωνίας του.

Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εμείς οι Ελληνες δεν πολύ-μασάμε με τα τσίρκα θεαμάτων κι εδώ που τα λέμε, δεν τα έχουμε και καθημερινή ανάγκη (υπάρχουν τα δελτία των οκτώ). Πιστεύω, όμως, ότι ήρθε η στιγμή να διαγράψουμε από την πατρίδα μας τη λίστα των καθιερωμένων «στάσεων» για παραστάσεις τσίρκων που περιλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους άγρια ζώα.

Δεν θέλει και πολλή φιλοσοφία το πράγμα: όχι μία, αλλά εκατό χιλιάδες νομαρχίες να υπογράψουν ότι «τα ζώα είναι υγιή», ένα άγριο θηρίο κλεισμένο σε κλουβί ή μία ελεφαντίνα να κάνει ρεβεράντζες είναι ο ορισμός του αφύσικου. Τι δουλειά έχει μια καμηλοπάρδαλη δέσμια στο Φάληρο; Στο δικό μου, τουλάχιστον, μυαλό ένα τέτοιο θέαμα μόνο ψυχαγωγία δεν είναι.

Ως προς όλα τα υπόλοιπα, λέω ενθουσιωδώς «ναι». Στα τύμπανα που χτυπούν πριν εκτοξευτεί ο άνθρωπος-κανόνι. Στο μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου, όπως το ονόμαζαν παλιότερα, όταν ο κόσμος ήταν απέραντος, πριν οι ηλεκτρονικές εικόνες τον συρρικνώσουν στο μέγεθος μιας μικρής γειτονιάς. Στους «λοξούς» καλλιτέχνες που χοροπηδούν στον αέρα, σαχλαμαρίζουν, μαγεύουν, παίζουν με τον κίνδυνο, κοροϊδεύουν τους νόμους της βαρύτητας, φορούν παράξενα ρούχα, καπέλα και βγάζουν αστείους ήχους.

Στη μεγάλη, περιπλανώμενη «τέντα» και τους ιδιαίτερους καλλιτέχνες του βγάζω το καπέλο και υποκλίνομαι: σε ένα τσίρκο μαγικό, συναρπαστικό, όπου δεν βλέπω την ώρα να «ξεναγήσω» το παιδάκι μου. Ενα τσίρκο κυριολεκτικά «με ανθρώπινο πρόσωπο».

29 Ιουλ 2008

Ζητείται συγκάτοικος

Από τον φίλο v3g4n...Ζητείται σπίτι για την παρακάτω κούκλα~





Χθες αργά το βράδυ μάζεψα μια θηλυκιά σκυλίτσα, η οποία αν δεν είναι "καθαρή" βέλγικη ποιμενική, είναι σίγουρα διασταύρωση. Έπερνε τον κόσμο απο πίσω σε μια λεωφόρο και ήταν θέμα χρόνου να τη χτυπήσει κάποιο αμάξι. Είναι φανερό πως έχει μεγαλώσει σε σπίτι και έχει σημάδι στο λαιμό από πρόσφατα αφαιρεμένο κολάρο, λογικά από κάποιον/α που ήθελε να πάει διακοπές. Μένω σε πολύ μικρό σπίτι και η μικρή ταλαιπωρείται εδω πέρα. Πέραν αυτού λείπω συχνά από το σπίτι (πρέπει να φύγω την Τετάρτη κανονικά πάλι) και δεν έχω κάποιον να την προσέχει, οπότε μου είναι αδύνατον να την κρατήσω, αν και θα ήθελα. Αν την θέλει κανείς, ή αν ξέρει κάποιον να την θέλει, ας μου στείλει ένα μύνημα ή ας πάρει ένα τηλέφωνο στο 6982-472762.

28 Ιουν 2008

Συνέντευξη του καθηγητή Francione

Για όσους μιλούν/καταλαβαίνουν αγγλικά
η εκπομπή VeganFreaks φιλοξένησε τον καθηγητή Gary Francione
και μετέδωσε τη συνέντευξη σε δύο συνέχειες.

Προτείνω σε όλους να την ακούσετε -
Μιλά για τα διλήμματα της κίνησης για τα δικαιώματα των ζώων,
διαφορές μεταξύ ευζωϊας και δικαιωμάτων και για τα λάθη
του παρελθόντος που πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να επαναλαμβάνονται. (PETA κλπ)

Επίσης μιλά για το νέο του βιβλίο (Τα ζώα ως πρόσωπα/άτομα)


94: Gary Francione Interview, Part 1

95: Gary Francione Interview, Part 2


~*~*~*~*~

26 Ιουν 2008

Αρκούδες και Εγνατία Οδός


Μια θηλυκή αρκούδα, που προσπαθούσε να φτάσει σε χωράφι με σιτάρι μαζί με το μικρό της, τραυματίστηκε σοβαρά από διερχόμενα οχήματα όταν πέρασε έναν λυγισμένο φράχτη στην Εγνατία Οδό ο οποίος υποτίθεται ότι θα αναχαίτιζε τα άγρια ζώα.

H αρκούδα, στην προσπάθειά της να διασώσει το μικρό της, που είχε μείνει πίσω και αφού είχε χτυπηθεί ήδη μια φορά από το όχημα, δεν προσπάθησε να φύγει, αλλά συνέχισε την πορεία της προς το παιδί της, με αποτέλεσμα να χτυπηθεί ξανά από το ίδιο ΙΧ, που επιχειρούσε να την αποφύγει με ελιγμούς.

Αφού το πληγωμένο ζώο ναρκώθηκε από την κτηνίατρο της ομάδας της «Καλλιστώ», μεταφέρθηκε στον Κτηνιατρικό Σταθμό Περίθαλψης Aγριων Ζώων του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, στον Αετό της Φλώρινας, αλλά όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, «το μέλλον
του ζώου είναι αβέβαιο, όπως και αυτό του μικρού, που μένει χωρίς τη μητέρα του».

Οι οργανώσεις Αρκτούρος και Καλλιστώ που περιθάλπουν το ζώο είχαν προειδοποιήσει την «Εγνατία Οδό ΑΕ» για το πρόβλημα.

Aλλα τρία παρόμοια περιστατικά καταγράφηκαν το τελευταίο 10μηνο στο ίδιο σημείο, κοντά στο ρέμα Τρουμπέτα και 5,2 χλμ. μετά τον κόμβο της Καστοριάς.

Newsroom ΔΟΛ

23 Ιουν 2008

Μια αρκούδα που την έλεγαν Ofeing


19 Ιουνίου 2008, 12:57

του Χάρη Μπότσαρη

Το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής ανάγκασε μια πολική αρκούδα να κολυμπήσει εκατοντάδες χιλιόμετρα από τη Γροιλανδία για να φθάσει στις βόρειες ακτές της Ισλανδίας.

Η ανικανότητα των Ισλανδών αστυνομικών να την πιάσουν στοίχισε το θάνατο στο άμοιρο ζώο που πληρώνει τις συνέπειες των κλιματολογικών αλλαγών.

Είναι η δεύτερη πολική αρκούδα που σκοτώνεται σε διάστημα μικρότερο των δύο εβδομάδων στην Ισλανδία όπου οι πολικές αρκούδες δεν υπάρχουν.

Σύμφωνα με έρευνες Αμερικανών επιστημόνων τα 2/3 των πολικών αρκούδων θα έχουν εξαφανιστεί έως το 2050.

Η θανάτωση της αρκούδας προκάλεσε αντιδράσεις ιδίως γιατί η αστυνομία την σκότωσε πριν φθάσουν ειδικοί από τον ζωολογικό κήπο της Κοπενχάγης για να την αιχμαλωτίσουν.

Πάντως υπάρχουν και εκείνοι που υποστηρίζουν τον χειρισμό της αστυνομίας επειδή προτάσσουν την ασφάλεια των κατοίκων και ιδιαίτερα των παιδιών.

Οι Ισλανδοί φιλόζωοι είχαν δώσει στο άτυχο ζώο το όνομα Ofeig, που σημαίνει «αυτός που δεν πρέπει να πεθάνει».








http://www.protothema.gr/content-fakeloi.php?id=10632

19 Ιουν 2008

Συλλήψεις στην Αυστρία

Στις 21 Μαΐου αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν αναίτια στα σπίτια 10 αυστριακών ακτιβιστών, τους οποίους και συνέλαβαν. Από τότε κρατούνται φυλακισμένοι, χωρίς ακόμα να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Τέσσερις από τους συλληφθέντες ξεκίνησαν απεργία πείνας αμέσως, ζητώντας να αφεθούν ελεύθεροι, ή να του απαγγελθούν κατηγορίες. Ανάμεσα στους συλληφθέντες απεργούς πείνας βρίσκεται και ο Dr Martin Balluch, πρόεδρος της αυστριακής Association Against Animal Factories.

http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2008/jun/05/animalwelfare.austria

Αναγκαστική σίτιση του Dr. Martin Balluch.

Στον πρόεδρο της VGT Δρ. Martin Balluch, άρχισε τώρα να χορηγείται σίτιση τεχνητά, στο νοσοκομείο των φυλακών του Josefstadt στη Βιέννη. Βρισκόταν σε απεργία πείνας ως διαμαρτυρία για την απόλυτα αυθαίρετη μεταχείρισή του από αστυνομικές αρχές από τη μέρα της φυλάκισής του στις 21 Μαΐου 2008.
Ωστόσο, αυτή η μέθοδος της σίτισης του Martin είναι ένα προσωρινό μέτρο από μέρους της φυλακής, για αυτές τις δύο εβδομάδες.

Ο Martin Balluch σχολιάζει: "Εδώ και 2 εβδομάδες, βρίσκομαι στο θάλαμο του νοσοκομείου των φυλακών, επειδή είμαι σε απεργία πείνας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που έχω στη διάθεσή μου για να διαμαρτυρηθώ για τη δυσβάσταχτη καταπάτηση των δικαιωμάτων μου από το κράτος. Έχω χάσει ήδη 21 κιλά και παίρνω φαρμακευτική αγωγή γιατί υποφέρω από κράμπες στο στομάχι και τους μυς. Από το Σάββατο, 14 Ιουνίου, με τρέφουν τεχνητά με σωληνάκι."
Συγκεκριμένες και αδιάσειστες κατηγορίες εναντίον του ακόμα δεν έχουν απαγγελθεί.

Η VGT συνεχίζει να διαμαρτύρεται κατά την ακατανόητη ταχτική των αρχών.
Όχι μόνο δεν έχουν προσκομίσει πραγματικές αποδείξεις και δεν έχουν απαγγείλει κατηγορίες (κάτι που αν είχε συμβεί θα δικαιολογούσε τη συνεχιζόμενη φυλάκιση), αλλά το Γραφείο του Εισαγγελέα, εξακολουθεί να αρνείται να επιστρέψει ακόμη και αντίγραφα των στοιχείων που κατασχέθηκαν από τους υπολογιστές των συλληφθέντων.

Ευχαριστώ τον v3g4n και την Έλσα για την είδηση.

---

Πάρτε θέση
Υπογράψτε εδώ

22 Μαΐ 2008

Η βίγκαν εκπαίδευση γίνεται εύκολη— Μέρος ΙΙ

Από τον δικτυακό χώρο
abolitionistapproach.com*

Δικαιώματα των Ζώων: Προσέγγιση από τη σκοπιά της Κατάργησης της Εκμετάλλευσης τους

του διακεκριμένου Πανεπιστημιακού Καθηγητή Δικαίου
Gary L. Francione
http://www.abolitionistapproach.com/?p=142

Πρόσφατα ένας φίλος μου υπέβαλε την εξής ερώτηση: "Τι λες στους ανθρώπους που είναι vegans και που εκπαιδεύουν άλλους σχετικά με τον βιγκανισμό (veganism) αλλά που ανησυχούν επίσης για τα τσίρκο, το κυνήγι, και άλλες ιδιαίτερες μορφές ζωικής εκμετάλλευσης. Τους συμβουλεύεις να μην αντιμετωπίζουν καθόλου αυτά τα ζητήματα και να εστιάζουν μόνο στον βιγκανισμό;"

Φυσικά όχι.

Βέβαια δεν συμβουλεύω τους υπερασπιστές (των ζώων) να ξοδεύουν το χρόνο και τους πόρους τους σε εκστρατείες ενός θέματος (single-issue campaigns). Ο λόγος είναι απλός: οι εκστρατείες ενός θέματος σταθερά περνούν την εντύπωση ότι μερικές μορφές ζωικής εκμετάλλευσης είναι ηθικά ιδιάζουσες από άλλες και είναι χειρότερες ή πρέπει να ξεχωρίζονται για ειδική κριτική. Παραδείγματος χάριν, μια εκστρατεία ενάντια στη γούνα περνάει την εντύπωση ότι υπάρχει κάποια ηθική σχέση μεταξύ της γούνας και άλλων μορφών ζωικού ιματισμού, όπως το δέρμα ή το μαλλί. Μια εκστρατεία ενάντια στην κατανάλωση ζωικής σάρκας μεταφέρει την εντύπωση ότι η κατανάλωση σάρκας είναι ηθικά πιό απαράδεκτη από το να πίνει κανείς γάλα ή να καταναλώνει αυγά. Μια εκστρατεία ενάντια στα συμβατικά αυγά από κότες που στιβάζονται σε πολύ μικρά κλουβιά (battery eggs) υπονοεί ότι τα αυγά από "κότες που δεν είναι σε κλουβί (cage-free)" είναι ηθικά επιθυμητά.

Αυτό το πρόβλημα είναι έμφυτο στις εκστρατείες ενός θέματος σε μια κοινωνία στην οποία η ζωική εκμετάλλευση θεωρείται ως νορμάλ. Εάν το Χ, το Ψ, και το Ω θεωρούνται όλα τους ως νορμάλ πρακτικές σε μια κοινωνία και σχετίζονται στενά, τότε μια εκστρατεία ενάντια στο Χ, αλλά όχι ενάντια στο Ψ και το Ω, προτείνει ότι υπάρχει κάποια σχετική διαφορά μεταξύ του Χ από τη μια πλευρά και του Ψ και του Ω από την άλλη. Παραδείγματος χάριν, ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία θεωρείται ως κανονικό ή "φυσικό" να τρώνε τη ζωική σάρκα και άλλα ζωικά προϊόντα. Μια εκστρατεία που εστιάζει στη σάρκα μεταφέρει την εντύπωση ότι υπάρχει μια ηθική διαφορά μεταξύ της σάρκας και των άλλων ζωικών προϊόντων, πράγμα που δεν ισχύει. Η απόδειξη αυτού βρίσκεται στο γεγονός ότι πολλοί υπερασπιστές (των ζώων) είναι βετζετέριαν αλλά δεν είναι βίγκαν. Εάν αυτοί κάνουν μια τέτοια διάκριση, τότε τι μπορούμε να περιμένουμε από το ευρύ κοινό;

Αυτή η κατάσταση πρέπει να ξεχωρίζεται από αυτήν κατά την οποία το Χ, το Ψ, και το Ω θεωρούνται όλα τους ως απαράδεκτες δραστηριότητες ή πρακτικές. Παραδείγματος χάριν, όλοι θεωρούμε τη γενοκτονία ως κακό πράγμα είτε συμβαίνει στο Darfur, τη Σομαλία, ή τη Βοσνία. Εάν έχουμε μια εκστρατεία για να σταματήσουμε τη γενοκτονία στο Darfur, αυτό δεν σημαίνει ότι σκεφτόμαστε ότι η γενοκτονία σε άλλα μέρη είναι αποδεκτή. Θεωρούμε το βιασμό και την παιδοφιλία ότι είναι ηθικά απαράδεκτα. Μια εκστρατεία ενάντια στο ένα δεν υπονοεί οποιαδήποτε σιωπηρή έγκριση του άλλου ή οποιασδήποτε άποψη ότι το ένα είναι ηθικά ιδιάζων από το άλλο.

Αυτό το έμφυτο πρόβλημα με τις φιλοζωικές εκστρατείες ενός θέματος επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι φιλοζωικές ομάδες που προωθούν αυτές τις εκστρατείες συχνά εγκωμιάζουν ρητά τους εκμεταλλευτές που μπορεί να σταματήσουν ή να τροποποιήσουν κάποια εκμεταλλευτική πρακτική αλλά που συνεχίζουν να συμμετέχουν σε άλλες, σχετικές πρακτικές. Παραδείγματος χάριν μερικοί υπερασπιστές (των ζώων) εγκωμιάζουν τα αυγά από "κότες που δεν είναι σε κλουβί(cage-free)"ως την "κοινωνικά υπεύθυνη" εναλλακτική λύση των συμβατικών αυγών από κότες που στιβάζονται σε πολύ μικρά κλουβιά (battery eggs). Πολλές μεγάλες φιλοζωικές οργανώσεις υπεράσπισης υποστηρίζουν ή εγκρίνουν "ευσπλαχνικές" ετικέτες (“humane” labels) που τοποθετούνται στα ζωικά προϊόντα. Ένας πασίγνωστος ειδικός περι ηθικής για θέματα ζώων υποστηρίζει ότι το να είναι κανείς "ευσυνείδητος παμφάγος" είναι "μια υπερασπίσιμη ηθική θέση." Αυτού του είδους η συμπεριφορά μεταφέρει ένα πολύ σαφές και ρητό ηθικό μήνυμα: μερικές μορφές ζωικής εκμετάλλευσης είναι ηθικά αποδεκτές.

Επιπλέον, οι εκστρατείες ενός θέματος όχι μόνο δημιουργούν την εσφαλμένη εντύπωση ότι μερικές μορφές εκμετάλλευσης είναι ποιοτικά διαφορετικές υπό μια ηθική έννοια από άλλες, αλλά συχνά έχουν ως αποτέλεσμα τις ψεύτικες "νίκες." Παραδείγματος χάριν, η εκστρατεία ενός θέματος στη Καλιφόρνια ενάντια στο φουά γκρα (foie gras) (1, 2) οδήγησε σε έναν νόμο που πραγματικά υποστηρίχθηκε από τον έναν και μοναδικό παραγωγό φουά γκρα στη Καλιφόρνια επειδή τον προστατεύει ενάντια σε οποιαδήποτε νομική δράση έως το 2012 και πιθανότατα θα αρθεί προτού ποτε τεθεί σε ισχύ εάν η παραγωγή φουά γκρα εξελιχθεί ώστε να είναι περισσότερο "ευσπλαχνική."

Γι αυτό δεν είμαι οπαδός της τοποθέτησης χρόνου και χρημάτων σε εκστρατείες ενός θέματος. Υποστηρίζω ότι ο χρόνος μας, η προσπάθεια μας, και άλλοι πόροι τοποθετούνται καλύτερα στην προώθηση του βιγκανισμού. Εφ' όσον το 99% + του πλανήτη θεωρεί την κατανάλωση των ζωικών τροφίμων και την κατανάλωση ζωικών προϊόντων αποδεκτή, δεν θα κάνουμε ποτέ τη μετατόπιση παραδείγματος που πρέπει να κάνουμε εάν δεν ξεριζώσουμε την αντίληψη ότι οι άνθρωποι έχουν το ηθικό δικαίωμα να εκμεταλλεύονται μη ανθρώπους. Πρέπει να χτίσουμε ένα μη βίαιο κίνημα για την κατάργηση(της εκμετάλλευσης των Ζώων) που έχει τον βιγκανισμό ως βασική ηθική γραμμή του.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αντιταχθούμε στις ιδιαίτερες μορφές εκμεταλλεύσης. Παραδείγματος χάριν, το περασμένο Σαββατοκύριακο, ένα άλογο, η Eight Belles, που έτρεξε στο ντέρπι του Κεντάκυ θανατώθηκε αμέσως μετά τον αγώνα και μέσα στη πίστα όταν οι αστράγαλοί της τραυματίστηκαν σοβαρά ως αποτέλεσμα του μεγάλης διάρκειας τρεξίματος και με ταχύτητα για την οποία αυτή δεν ήταν κατάλληλη. Έδοσα μια συνέντευξη στο ραδιόφωνο και ρωτήθηκα για την απόψη μου σχετικά με το θέμα της Eight Belles. Εξήγησα ότι είμαι αντίθετος στις ιπποδρομίες αλλά ως μέρος της γενικής άποψής μου ότι οι άνθρωποι σε καμιά περίπτωση δεν έχουν καμία ηθική αιτιολόγηση να χρησιμοποιούν μη ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης και της διατροφής. Ο παρουσιαστής του προγράμματος πιάστηκε από αυτό και μίλησε για το ποσο πολύ αγαπά και φροντίζει το σκυλί του αλλά έκανε μπάρμπεκιου το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο οποίο κατανάλωσε άλλα ζώα. Έτσι σε διάστημα λίγων λεπτών, η σύνδεση μεταξύ ιπποδρομιών και άλλων μορφών εκμετάλλευσης, ιδιαίτερα την κατανάλωση ζωικών προϊόντων, έγινε.

Όταν συζητάμε και επικρίνουμε τις ιδιαίτερες μορφές εκμετάλλευσης, είναι σημαντικό να καθιστούμε σαφές ότι θεωρούμε την συγκεκριμένη πρακτική ως ηθικά αδικαιολόγητη και όχι ότι σκεφτόμαστε ότι αυτή η πρακτική ή η δραστηριότητα μπορεί να γίνει καλύτερη εάν θα την διέπουν κανόνες έτσι ώστε να είναι περισσότερο "ευσπλαχνική." Και είναι κρίσιμο να καταστήσουμε σαφές ότι η αντίθεσή μας στην πρακτική ή τη δραστηριότητα είναι μέρος της γενικής αντίθεσής μας σε κάθε χρήση ζώων. Δεν πρέπει να αποφύγουμε τη διασάφηση ότι επιδιώκουμε την κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευση ζώων.

Έτσι όταν έρχεστε αντιμέτωποι με μια ιδιαίτερη πρακτική ή μια δραστηριότητα και θέλετε ή καλείστε να σχολιάσετε, κάντε το εάν έχετε την προδιάθεση γι αυτό. Μόνο να είστε σαφείς ότι η λύση στο πρόβλημα δεν είναι να γίνει η δραστηριότητα ή η πρακτική περισσότερο " ευσπλαχνική," αλλά να αναγνωριστεί ότι η πρακτική είναι ολοφάνερα αστόχαστη, όπως είναι οι περισσότερες χρήσεις μας των μη ανθρώπων, και πρέπει να καταργηθεί –όπως πρέπει όλη και κάθε μορφής εκμετάλλευση ζώων.

Να δύο παραδείγματα:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Διάβαζα για το φουά γκρα. Ο τρόπος που το κάνουν είναι φοβερός, έτσι δεν είναι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι σίγουρα. Αλλά δεν είναι πραγματικά διαφορετικός από όλα τα άλλα που τρώμε. Η μπριζόλα που φάγατε απόψε, ή το ποτήρι γάλα που ήπιατε το πρωί, εμπεριείχε μια διαδικασία παραγωγής εξίσου φρικτή όσο αυτή που περιλαμβάνεται στο φουά γκρα. Και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να σκοτώνουμε τα μη ανθρώπινα ζώα ακριβώς επειδή σκεφτόμαστε ότι έχουν καλή γεύση ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα μεταχειριζόμαστε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το τσίρκο έρχεται στην πόλη. Τι σκέφτεστε, εσείς ένας υπερασπιστής των ζώων, για τη χρήση των ζώων στα τσίρκο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σκέφτομαι ότι είναι φοβερό. Επιβάλλουμε μαρτύριο και θάνατο στα ζώα για καθαρή διασκέδαση και αυτό είναι πραγματικά ασυμβίβαστο με αυτό που υποστηρίζουμε ότι πιστεύουμε όταν εκφράζουμε τη συμφωνία μας με την ιδέα ότι είναι λανθασμένο να επιβάλουμε "περιττό" μαρτύριο στα ζώα. Αλλά όμως, η χρησιμοποίηση των ζώων στα τσίρκο δεν είναι πραγματικά καθόλου διαφορετική από την κατανάλωση των ζώων, η οποία είναι επίσης κάτι που περιλαμβάνει την ευχαρίστηση ή τη διασκέδασή μας και είναι εξίσου ασυμβίβαστη με αυτό που λέμε ότι πιστεύουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρούμε λογική στο γεγονός ότι μεταχειριζόμαστε μερικά μη ανθρώπινα ζώα ως μέλη των οικογενειών μας και χώνουμε τα πηρούνια σε άλλα ή τα βασανίζουμε για την απόλαυσή μας στα τσίρκο, στους ζωολογικούς κήπους, ή στα ροντέο.

Εάν πρέπει να ξοδεψετε το χρόνο και την ενέργειά σας στη νομοθεσία σχετικά με τα τσίρκο είναι ένα άλλο θέμα. Όπως έχω πει, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, το πολιτιστικό πλαίσιο είναι τέτοιο που έχει πολύ περισσότερο νόημα να ξοδέψουμε το χρόνο μας εστιασμένοι στη χρήση των ζώων για τροφή, η οποία είναι η πρωτεύουσα πρακτική που, στην πραγματικότητα, νομιμοποιεί άλλες μορφές εκμετάλλευσης. Αλλά εάν αποφασίσετε να κάνετε εκστρατεία ενάντια στα τσίρκο, η εκστρατεία σας πρέπει, τουλάχιστον, να αντιταχθεί στη χρήση όλων των ζώων στα τσίρκο και να μην έχει καμία εξαίρεση, και να καθιστά σαφές ότι τα τσίρκο δεν είναι ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα από άλλες μορφές ζωικής χρήσης, εκ των οποίων όλες πρέπει να καταργηθούν εάν πρόκειται να πάρουμε τα ζώα σοβαρά.

Gary L. Francione
© 2008 Gary L. Francione
..................................

*Σημείωση του μεταφραστή

Η λέξη Abolition (κατάργηση, κατάλυση) έχει ταυτιστεί στις ΗΠΑ με την κατάργηση της δουλείας των Μαύρων. Ο Gary Francione χρησιμοποποιώντας τον ίδιο όρο παραλληλίζει την κατάσταση των Ζώων με αυτήν των Μαύρων και ζητά για αυτά την ίδια προσέγγιση: την κατάργηση δηλαδή της χρήσης των Ζώων και την μετάβαση σε μια κοινωνία όπου αυτά δεν θα θεωρούνται ιδιοκτησία.

Επαναδημοσίευση από το μπλογκ: http://xortofagia.blogspot.com/
Μετάφραση: Ecochris

10 Μαΐ 2008

Διαμαρτυρία για το τσίρκο

Ολοι αύριο Κυριακή 11 Μαΐου μπροστά από το άγαλμα του Δισκοβόλου στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 9.30 το πρωί, όπου φιλοζωικές οργανώσεις πραγματοποιούν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το τσίρκο «Medrano» που λειτουργεί στο Δήμο Πειραιώς.

Οι οργανώσεις ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ., το Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων GAWF και το Δίκτυο για τα Δικαιώματα των Ζώων καλούν τους φιλόζωους να συμμετάσχουν στο γύρο της Αθήνας για να διαμαρτυρηθούν για την κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των ζώων στα τσίρκα.

9 Μαΐ 2008

Η βίγκαν εκπαίδευση γίνεται εύκολη

Η βίγκαν εκπαίδευση γίνεται εύκολη
— Μέρος Ι

Από τον δικτυακό χώρο

abolitionistapproach.com - Δικαιώματα των Ζώων:

Προσέγγιση από τη σκοπιά της Κατάργησης της Εκμετάλλευσης τους

του διακεκριμένου Πανεπιστημιακού Καθηγητή Δικαίου

Gary L. Francione

http://www.abolitionistapproach.com/?p=139


Ένα από τα πράγματα που ακούω συχνά είναι ότι το να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους άγνωστους, σχετικά με τον βιγκανισμό (veganism), είναι δύσκολο.


Αντίθετα, οι καθημερινές αλληλεπιδράσεις μας με τους ανθρώπους μας παρέχουν πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε για τον βιγκανισμό. Αυτό το δοκίμιο θα εξετάσει μερικά παραδείγματα. Θα παραθέσω περισσότερα παραδείγματα σε μελλοντικά δοκίμια.


Παραδείγματος χάριν, τον Ιανουάριο αυτού του έτους, έπρεπε να πάω τον Robert, ένα από τα σκυλιά μου, για να δει έναν ειδικό στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας. Εκεί βρισκόταν μια γυναίκα —θα αναφέρομαι σε αυτήν ως "Jane" για τον σκοπό αυτού του δοκίμιου αλλά αυτό δεν ήταν το πραγματικό της ονόμα — που καθόταν μαζί μου στην αίθουσα αναμονής. Η Jane είχε μαζί της ένα λαγόσκυλο. Και, όπως πάντα συμβαίνει όταν δύο άνθρωποι είναι σε έναν τέτοιο χώρο μαζί με τους μη ανθρώπινους συντρόφους τους, φτάσαμε να μιλάμε για το ποια προβλήματα υγείας μας είχαν φέρει εκεί. Και αυτό μας οδήγησε στο πώς η Jane είχε υιοθετήσει το σκυλί της από μια ομάδα διάσωσης και στο πώς το δικό μου σκυλί είχε βρεθεί κάτω από ένα εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο.


Μετά από ένα ή δύο λεπτά συζήτησης για το πόσο φρικτή είναι η βιομηχανία αγώνων για λαγόσκυλα, είπα στη Jane ότι δίδασκα στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας πριν από πολλά χρόνια, και ότι το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο ήταν πασίγνωστο για τα φρικτά πειράματα, τα τεστ, και τις "εκπαιδευτικές" διαδικασίες που έκανε στα σκυλιά και άλλα μη ανθρώπινα ζώα. Μου είπε ότι είχε ακούσει για τα ζωικά πειράματα εκεί και ανέφερα πόσο περίεργο ήταν που ένα μέρος του κτηρίου ήταν αφιερωμένο στην εφαρμογή κτηνιατρικής ιατρικής για να βοηθάει τα ζώα που αγαπούσαν οι άνθρωποι και ένα άλλο μέρος του κτηρίου ήταν αφιερωμένο στο βασανισμό μη ανθρώπινων ζώων που δεν ήταν μέλη της οικογένειας κανενός. Η Jane τόνισε ότι δεν είχε πραγματικά κανένα νόημα να μεταχειριζόμαστε μερικούς σκύλους ή γάτες ως μέλη των οικογενειών μας και να μεταχειριζόμαστε κάποια άλλα σκυλιά και γάτες ως "ερευνητικά εργαλεία."


"Πόσο αληθινό," είπα. "Αλλά από πολλές απόψεις, όλοι είμαστε ακριβώς όπως αυτοί οι κτηνίατροι του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας. Μεταχειριζόμαστε μερικά ζώα ως μέλη των οικογενειών μας και βλάπτουμε άλλα."


Φαινόταν μπερδεμένη. "Τι εννοείς; Δεν θα έβλαπτα ποτέ ένα σκυλί ή μια γάτα." Προχώρησα τη συνομιλία πέρα από τα σκυλιά και τις γάτες και άρχισα να μιλάω για τις αγελάδες, τα γουρούνια, και τα κοτόπουλα, και πώς πραγματικά δεν είναι καθόλου διαφορετικά από τα σκυλιά και τις γάτες. Υπάρχει κάτι πολύ περίεργο για το γεγονός ότι θεωρούμε μερικά μη ανθρώπινα ζώα ως μέλη των οικογενειών μας, ως όντα που αγαπάμε και των οποίων αναγνωρίζουμε την ατομικότητα(personhood), ενώ, συγχρόνως, χώνουμε τα πηρούνια μας σε άλλα ζώα που δεν είναι καθόλου διαφορετικά —ηθικά ή εμπειρικά —από εκείνα που αγαπάμε.


Η Jane έμεινε σιωπηλή για μια στιγμή και μετά ρώτησε, "είσαι χορτοφάγος;"

"Είμαι vegan," απάντησα.

"Εννοείς ότι δεν πίνεις ούτε γάλα;" ρώτησε.

"Σωστά. Δεν τρώω αυγά, ή οποιαδήποτε γαλακτοκομικά προϊόντα."

"Μπορώ να καταλάβω την μη κατανάλωση κρέατος. Αλλά που είναι το κακό με τα γαλακτοκομικά και τα αυγά;"


"Παντού. Τα ζώα που χρησιμοποιούνται στην βιομηχανία γάλακτος ή αυγών κρατούνται ζωντανά περισσότερο από τα αντίστοιχα του "κρέατος", τα μεταχειρίζονται χειρότερα, και καταλήγουν στο ίδιο φρικτό σφαγείο."


Η Jane φαινόταν ταραγμένη.


"Αλλά δεν είναι πραγματικά δύσκολο να είσαι vegan;" ρώτησε.


"Απολύτως όχι," απάντησα. "Είναι απίστευτα εύκολο και είναι καλύτερο για σένα και για τον πλανήτη, επιπλέον του ότι είναι το σωστό πράγμα να κάνουμε εάν θεωρούμε τους μη ανθρώπους ως μέλη της ηθικής κοινότητας."Αφιέρωσα λίγα λεπτά μιλώντας για τα οφέλη υγείας της βίγκαν διατροφής και την οικολογική καταστροφή της κτηνοτροφίας.


Η συνομιλία μας σταμάτησε για περίπου 30 δευτερόλεπτα και έπειτα η Jane ρώτησε, "θα μπορούσες να μου δώσεις κάποιες πληροφορίες για το πώς να γίνω vegan;"


"Βέβαια. Δώσε μου τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σου." Το έκανε.

Μιλήσαμε για μερικά ακόμη λεπτά για το ευρύ φάσμα των βίγκαν τροφίμων που είναι τώρα διαθέσιμα, και μετά ο Robert και εγώ κληθήκαμε μέσα για να δούμε τον κτηνίατρο. Όταν βγήκαμε η Jane είχε φύγει. Εκείνο το απόγευμα, έστειλα στη Jane να διαβάσει διάφορα πράγματα για τον βιγκανισμό—και για τα ηθικά, τα περιβαλλοντικά, και τα ζητήματα υγείας που σχετίζονται με τον βιγκανισμό, και κάποιες πρακτικές πληροφορίες για τη διατροφή και την παρασκευή γρήγορων και εύκολων βίγκαν φαγητών. Εκείνο το βράδυ, πήρα μια σύντομη απάντηση, "Ευχαριστώ. Θα τα διαβάσω με ενδιαφέρον."


Δύο εβδομάδες πριν, πήρα ένα μέϊλ από τη Jane —το πρώτο που έλαβα από τότε που της έστειλα το υλικό. Εν μέρει έλεγε: "Είμαι περίπου 60% vegan ήδη και εργάζομαι προς το 100%. Αισθάνομαι ήδη καλύτερα και όσον αφορά το πνεύμα και το σώμα μου. Χρησιμοποιώ τη vegan τροφή που μου συστήσατε για την σκύλα μου και της αρέσει! Ευχαριστώ για τον χρόνο σας."


Τα κτηνιατρεία είναι πάντα ιδανικοί χώροι για να ξεκινήσουν συνομιλίες για τον βιγκανισμό. Οι άνθρωποι είναι εστιασμένοι στον μη ανθρώπινο σύντροφό τους και είναι συναισθηματικά πολύ ανοικτοί να σκεφτούν πιο θεωρητικά για τα μη ανθρώπινα ζώα ως γενικό θέμα. Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μια φορά που να ήμουν στο κτηνιατρείο (και είχαμε μέχρι επτά διασωθέντα σκυλιά συγχρόνως, έτσι είχαμε αρκετή εμπειρία από κτηνιατρείο) όπου δεν ξεκίνησα μια συνομιλία με κάποιον που μετατοπίστηκε στον βιγκανισμό.


Ένας άλλος ιδανικός χώρος για να μιλήσουμε για τον βιγκανισμό είναι σε ένα αεροπλάνο.


Όταν παραγγέλνετε οποιοδήποτε είδος ειδικού γεύματος σε μια πτήση, αυτά τα γεύματα σερβίρονται συνήθως πρώτα. Η αεροσυνοδός έρχεται και ρωτά εάν παραγγείλατε ένα "ειδικό γεύμα." Απαντώ πάντα, "ναι, παρήγγειλα ένα vegan γεύμα χωρίς ζωικά προϊόντα." Τις περισσότερες φορές, το άτομο που κάθεται δίπλα μου, ή τα δύο άτομα που κάθονται από κάθε πλευρά (εάν είμαι σε μεσαίο κάθισμα) με ρωτάνε εάν έχω αλλεργίες ή γιατί έχω ζητήσει ένα τέτοιο γεύμα. Αυτό, φυσικά, ανοίγει την πόρτα σε μια συζήτηση γιατί είμαι vegan. Ανάλογα με την καθυστέρηση μεταξύ του να πάρω το γεύμα μου και τη διανομή των γευμάτων των υπολοίπων, το 20% των ανθρώπων με τους οποίους έχω συζητήσει ρωτούν την αεροσυνοδό εάν υπάρχει άλλο ένα vegan γεύμα όταν αυτή έρχεται με το καροτσάκι. (Πραγματικά, δεν αρχίζω ποτέ το γεύμα μου έως ότου έρθει το καροτσάκι σε περίπτωση που αυτό συμβαίνει και δεν υπάρχει κανένα πρόσθετο vegan γεύμα καθώς με χαρά μου θα δώσω το δικό μου στον διπλανό μου και το έχω κάνει σε αρκετές περιπτώσεις.)


Μερικές από τις καλύτερες συζητήσεις που έχω κάνει για τα Δικαιώματα των Ζώων και τον Βιγκανισμό έχουν γίνει στα αεροπλάνα, ιδιαίτερα σε υπερατλαντικές πτήσεις. Είστε κολλημένοι δίπλα σε κάποιο για περίπου 7 ώρες και οι άνθρωποι είναι συχνά πολύ ευτυχείς να ξοδέψουν τουλάχιστον κάποιο από αυτόν τον χρόνο μιλώντας με το άτομο που κάθεται δίπλα τους.


Μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες συνέβη αρκετά χρόνια πριν. Ήμουν καθοδόν για το Παρίσι και καθόμουν δίπλα σε μια γυναίκα που είχε ένα γούνινο παλτό. Δεν φορούσε το παλτό, αλλά το είχε στο κάθισμά της. Διάβαζα ένα αντίγραφο του βιβλίου μου Introduction to Animal Rights(Εισαγωγή στα Δικαιώματα των Ζώων), που, τότε, σκεφτόμουν να κάνω μια δεύτερη έκδοση και εξέταζα τις αλλαγές που θα έκανα. Η πτήση έφυγε με καθυστέρηση από το αεροδρόμιο του Newark, έτσι πιάσαμε μια μικρή συζήτηση για τη σύνδεση των πτήσεων που είχαμε στο Παρίσι. Είδε το βιβλίο μου και με ρώτησε, "είναι καλό βιβλίο;" Χαμογέλασα και είπα ότι είναι ένα "εξαίρετο" βιβλίο! Με ρώτησε εάν ήμουν από τους "τύπους που ασχολούνται με τα Δικαιώματα των Ζώων." Απάντησα ότι ήμουν, και πέρασε τα επόμενα 30 λεπτά (κατά τη διάρκεια των οποίων ήμαστε ακόμα στην πύλη) μιλώντας για τα 2 σκυλιά της και πόσο θα της έλειπαν ενώ θα ήταν για επαγγελματικό ταξίδι στη Γαλλία, κ.λπ.


Και έπειτα προέκυψε το ζήτημα του γούνινου παλτού της. Είπε, "το παλτό μου πρέπει να σας ενοχλεί. Λυπάμαι. " Άρχισε να μου εξηγεί ότι ήταν ένα παλτό αλεπούς "εκτροφείου" και ότι τα ζώα δεν πιάστηκαν σε παγίδες. Εξήγησα πώς τα "εκτρεφόμενα" ζώα βασανίζονται τόσο πολύ όσο και τα παγιδευόμενα, αλλά τόνισα ότι βρίσκω το γούνινο παλτό της —είτε "εκτροφείου" είτε από παγίδα —όχι περισσότερο ενοχλητικό από ένα παλτό φιαγμένο από δέρμα ή μαλλί. Φάνηκε να εκπλήσσεται από αυτό. "Δεν φοράτε μαλλί ή δέρμα;" "Όχι," απάντησα, "είμαι vegan."


Πέρασα τα επόμενα 15 λεπτά (ακόμα στην πύλη) εξηγώντας τι είναι βιγκανισμός και διαβεβαιώνοντας την ότι ο βιγκανισμός παρέχει μια ευρεία ποικιλία συναρπαστικών και υγιεινών επιλογών τροφίμων, και είναι η λογική επιλογή για όποιον νοιάζεται για τα μη ανθρώπινα ζώα. Κατόπιν της είπα ότι οι αλεπούδες που σκοτώθηκαν για να κάνουν το παλτό της δεν ήταν καθόλου διαφορετικές από τα σκυλιά για τα οποία ήταν πολύ λυπημένη που θα άφηνε πίσω στη Νέα Υόρκη για δύο εβδομάδες. Μετά αρχίσαμε να μιλάμε για την "ηθική σχιζοφρένια μας" που έχει επιπτώσεις και μολύνει τη σκέψη μας για τα μη ανθρώπινα ζώα.


Το αεροπλάνο απογειώθηκε, το σερβίρισμα των γευμάτων άρχισε, μου δόθηκε το vegan γεύμα μου και η διπλανή μου ρώτησε αμέσως την αεροσυνοδό εάν υπήρχε ένα πρόσθετο vegan γεύμα. Υπήρχε και αυτή το ζήτησε. Περάσαμε έπειτα αρκετές ώρες μιλώντας για τα Δικαιώματα των Ζώων και τον βιγκανισμό και της ομολόγησα ότι ήμουν ο συγγραφέας του βιβλίου για το οποίο είχε ρωτήσει.

Περίπου δύο μήνες μετά από εκείνη την πτήση, πήρα ένα μέϊλ από εκείνη την γυναίκα. Είχε δώσει το γούνινο παλτό της σε μια φιλοζωική ομάδα που θα το χρησιμοποιούσε σε διαμαρτυρίες ενάντια στη γούνα και είχε παραγγείλει το βιβλίο μου Introduction to Animal Rights από το Amazon.com και το είχε διαβάσει. Προσπαθούσε να γίνει βίγκαν, χρησιμοποιώντας μια τεχνική που της είχα προτείνει, σύμφωνα με την οποία θα έβγαζε όλα τα ζωικά προϊόντα από ένα γεύμα, μετά από 2 γεύματα, μετά 3, και μετά από όλα. Άλλοι 2 ή 3 μήνες πέρασαν και μου έγραψε ότι ήταν απολύτως vegan.

Η Vegan εκπαίδευση είναι μια πρόκληση. Ζούμε σε μια κουλτούρα στην οποία οι περισσότεροι άνθρωποι συμπεραίνουν χωρίς σκέψη ότι η κατανάλωση ζωικών προϊόντων είναι "κανονική" ή "φυσική." Η Vegan εκπαίδευση είναι μια εντατική χρονικά διαδικασία και συχνά σημαίνει τη δουλειά άτομο με άτομο και το ξόδεμα πολύ χρόνου.


Αλλά η καθημερινή ζωή μας δίνει όλα τα είδη των ευκαιριών για να εκπαιδεύσουμε άλλους και οι πιο αποτελεσματικές ευκαιρίες είναι οι ήρεμες, φιλικές συζητήσεις μεταξύ δύο σκεπτόμενων ανθρώπινων όντων.


Και κάθε ένας που γίνεται vegan είναι μια ζωτικής σημασίας συμβολή στη μη βίαια επανάσταση που τελικά θα μετατοπίσει το παράδειγμα μακρυά από τα ζώα ως ιδιοκτησία και προς τα ζώα ως πρόσωπα.


Gary L. Francione
© 2008 Gary L. Francione

Μετάφραση: Ecochris

Αναδημοσίευση από : http://xortofagia.blogspot.com/

7 Μαΐ 2008

Η βία έχει το ιδιο πρόσωπο σε όποιον κι αν στοχεύει

Απελευθέρωση πειραματόζωων

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

από athens.indymedia.org

Ο κόσμος της «μόλυνσης», αυτός που για μεγάλα κοινωνικά κομμάτια έχει γίνει πεδίο μελέτης, είναι αυτός που για άλλους αποτελεί καθημερινά πεδίο άμεσης δράσης για την ανατροπή του. Η ζωή στον καπιταλισμό μοιάζει να έχει χάσει το νόημά της, όλα μοιάζουν προβλέψιμα, γνωστά και πεθαμένα πριν καν πραγματοποιηθούν. Χωρίς κανένα μέτρο, το καθετί αποκτά υπόσταση και αξία ανάλογα μόνο με το κέρδος που παράγει. Το Σύστημα δεν διστάζει να εκμεταλλευτεί οτιδήποτε ζωντανό για την αναπαραγωγή του, να μετατρέψει οτιδήποτε το έμβιο σε γρανάζι της τρομαχτικής του μηχανής. Δεν έχει κανένα ενδοιασμό να μολύνει τον αέρα, την τροφή και το νερό των «υπηκόων» του για την αύξηση του κέρδους. Αυτοί που ισχυρίζονται ότι μας κυβερνούν, πειραματίζονται και εκμεταλλεύονται ανθρώπους με την ίδια ευκολία που το κάνουν και στα ζώα.

ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ, ΟΛΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΙΔΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ.

Καθημερινά εκατοντάδες πειραματόζωα σφαγιάζονται μέσα σε εργαστήρια. Η ζωή τους μετατρέπεται σε μια, μικρή σε διάρκεια, μελέτη, σε ένα αδιάφορο εργαστηριακό αριθμό, το πολύ-πολύ σε μια ενδιαφέρουσα αντίδραση. Πολυεθνικές (οι ίδιες που οδηγούν τους εργάτες τους σε λιμοκτονία) δοκιμάζουν τα προϊόντα τους πάνω τους. Φαρμακοβιομηχανίες και ιατρικές ομάδες (οι ίδιοι που ευθύνονται για αμέτρητους θανάτους ασθενών) τεστάρουν τις μελέτες τους πάνω τους.

Φυσικά, τα ζώα χρησιμοποιούνται εκτός από την εξέλιξη των ιατρικών μεθόδων και στην εκμάθησή τους. Ως μέρος του «ιερού» εγχειρήματος της παιδείας, αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσα στις πανεπιστημιακές αίθουσες. Δεν αντιμετωπίζονται σαν κάτι ζωντανό με αναφαίρετο το δικαίωμα στην ελευθερία, αλλά βασανίζονται σαν μέρος ενός μαθήματος.

Θέλοντας να αντισταθούμε με κάποιο τρόπο στην γενικότερη εκμετάλλευση της γης και των ζώων, πριν λίγες μέρες απελευθερώσαμε περίπου 250 λευκά ποντίκια από το κτίριο του Α.Π.Θ. που στεγάζει τα τμήματα βιολογίας, ζωολογίας και φαρμακευτικής. Ποντίκια, που στοιβαγμένα ασφυκτικά σε βρώμικα κλουβιά, ποτέ δεν είχαν νιώσει το άγγιγμα του αέρα, το μόνο χρώμα που ήξεραν ήταν το άσπρο των τοίχων και ποτέ τους δεν είχαν δει το φως του ήλιου...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

...μέχρι ο πολιτισμός τους να γίνει ερείπια

Θεσσαλονίκη 2/5/2008

_________

Μετέφερα ακριβώς την προκήρυξη των ατόμων που απελευθέρωσαν τα ποντίκια. Ωστόσο, δεν μπορώ να μη σχολιάσω το γεγονός πως η απελευθέρωση αυτή δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα (σωτηρία πειραματόζωων, εξασφάλιση φυσιολογικής ζωής). Δεν μπορεί κάποιος να πάρει ποντίκια από ένα εργαστήριο και να τα αφήσει ελεύθερα στη ....φύση (εντός της πανεπιστημιούπολης). Ζώα που έχουν γεννηθεί σε αιχμαλωσία, πρέπει να υιοθετηθούν από ανθρώπους που ξέρουν πως να τα φροντίσουν. Τα συγκεκριμένα ποντίκια ήταν μάλιστα τυφλά με αποτέλεσμα η επιβίωσή τους στη "φύση" να χαρακτηρίζεται τουλάχιστον απίθανη. Τέτοιες ενέργειες έχουν ένα καλό κίνητρο αλλά πρέπει να είναι καλύτερα οργανωμένες αν έχουν στόχο να ωφελήσουν πράγματι τα απελευθερωμένα ζώα και όχι απλά να περάσουν ένα μήνυμα σε βάρος αθώων.