Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

3 Νοε 2009

Ρυθμός σφαγής ζώων στις ΗΠΑ το 2008...

και κάθε χρόνο τα πράγματα γίνονται χειρότερα...όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε όλες τις άλλες χώρες, ειδικά με τον ασιατικό κόσμο να αλλάζει διατροφικές συνήθειες και να τρώει όλο και περισσότερο όπως οι Αμερικάνοι.

2 Νοε 2009

Ισχύει πάντα το "(παν) μέτρον άριστον";

Αναδημοσίευση κειμένου της Έλσας από το Φόρουμ Χορτοφαγίας (www.veganforum.gr)
Ευχαριστούμε τη Δεινομάχη για το αρχικό λινκ.

Ένα επιχείρημα που ακούμε συχνά, όταν πιάνουμε κουβέντα για την βίγκαν στάση ζωής, και ειδικά όταν πρόκειται για τη διατροφή, είναι το περίφημο «όλα με μέτρο». Οι συνομιλητές μας θεωρούν ότι η άποψή μας είναι ακραία γιατί «όλα χρειάζονται στον άνθρωπο» φτάνει να μην κάνει καταχρήσεις.
Μερικοί μάλιστα επικαλούνται και αρχαία ρητά του τύπου «(παν)μέτρον άριστον» για να δώσουν περισσότερο κύρος στην άποψή τους.

Είναι όμως αυτό ένα επιχείρημα που μπορεί να σταθεί;

Διάβασα πρόσφατα ένα σχετικό κείμενο που πολύ μου άρεσε, (με πολύ ιδιαίτερο ύφος που δεν θα μπορούσα να μεταφέρω σε κατά λέξη μετάφραση), όπου με πολύ γλαφυρό τρόπο διατυπώνονται αφοπλιστικά αντεπιχειρήματα που θα προσπαθήσω να μεταφέρω κάπως πιο ελεύθερα παρακάτω.

Αν όλα λοιπόν χρειάζονται, αλλά «με μέτρο», θα μπορούσε κανείς να πει ότι και τα παρακάτω είναι αποδεκτά:

• Βιασμός με μέτρο.
• Γενοκτονία με μέτρο.
• Σκλαβιά με μέτρο.
• Σφαγή με μέτρο.
• Τρομοκρατία με μέτρο.
• Αδικία με μέτρο.
• Ηρωίνη με μέτρο.
• Κακοποίηση παιδιών με μέτρο.
• Ενδοοικογενειακή βία με μέτρο.

Βλέπετε που οδηγεί αυτή η λογική; Όσοι επικαλούνται το επιχείρημα αυτό, εννοώντας ότι λίγο από κάτι -ακόμα κι αν κάτι είναι κακό ή βλαβερό- δεν θα σε βλάψει, ξεχνούν ή δεν θέλουν να σκέφτονται, ότι μπορεί κάλλιστα να βλάψει ή να σκοτώσει κάποιον άλλον.
Όπως, ας πούμε, στην περίπτωση των αλλαντικών. Μπορεί διατροφικά να μην είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά ένα λουκανικάκι πότε-πότε, δεν πρόκειται να σε σκοτώσει, όπως δεν θα σε βλάψει λίγο τυράκι ή ένα αυγουλάκι πού και πού. Σωστά;
Ναι, αλλά… Εκείνο που δεν λέγεται είναι ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα που εμπλέκονται στην παραγωγή των παραπάνω τροφίμων, υποφέρουν, βασανίζονται, και τελικά χάνουν την ζωή τους σε αυτή τη διαδικασία, ανεξάρτητα από την ποσότητα που θα καταναλώσει κάποιος. Όταν λοιπόν λέμε «τα πάντα, αλλά με μέτρο» να ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό.

Το κείμενο τελειώνει επισημαίνοντας ότι τα αντεπιχειρήματα αυτά μπορεί να είναι πολύ εύστοχα, θέλουν όμως πολύ προσοχή στο πώς θα χρησιμοποιηθούν γιατί πολύ εύκολα μπορεί να εκληφθούν σαν δείγμα επικριτικότητας και αδιαλλαξίας από μέρους μας και να απωθήσουν τον συνομιλητή μας αντί να τον πείσουν…