Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

30 Ιουλ 2009

Μια ματιά σε μία δυστυχισμένη ζωή

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν το πόσο στενά συνδεδεμένες είναι οι βιομηχανίες κρέατος και γάλακτος. Δυστυχώς ακόμη και οι βετζετέριανς δεν ανοίγουν τα μάτια τους να δουν πως για κάθε ποτήρι γάλακτος, για κάθε κομμάτι τυρί, ένα μωρό έχει πεθάνει. Πραγματικά δεν περιγράφεται η φρίκη και η μιζέρια που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα αθώα αυτά ζώα, λίγες ημέρες μετά τη γέννησή τους. Μόνο σκληρότητα και αγριότητα αντί για την αγάπη της μητέρας τους και μία φυσιολογική ζωή.

Παρακολουθείστε το παρακάτω βίντεο για να πάρετε μία μικρή ιδέα του του τι περνούν σήμερα τα μοσχαράκια...


22 Ιουλ 2009

Η παράλογη λογική της "ζωοφιλίας"

Αν ένας άντρας κακοποιεί τη γυναίκα του, του ζητάμε να σταματήσει ή σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και του λέμε, πως αφού πρόκειται να τη χτυπήσει, τουλάχιστον ας μη το κάνει πολύ βαριά; Με τον ίδιο τρόπο, όταν ένα άτομο ετοιμάζεται να φάει κρέας, του εξηγούμε γιατί πρέπει να σταματήσει ή σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και του λέμε πως αφού πρόκειται να φάει κρέας, ας είναι τουλάχιστον από βιολογική φάρμα;;;

Η σύγκριση αυτή δεν έχει σκοπό να προσβάλλει κανέναν, αλλά μόνο να υπογραμμίσει το παράλογο των δύο καταστάσεων. Είναι άλλο πράγμα να υποστηρίζεις την πλήρη απελευθέρωση ενός ανθρώπου ή ενός ζώου, και άλλο πράγμα να υποστηρίζεις την κράτησή του, την σκλαβιά του, αρκεί να γίνεται με 'ανθρώπινες συνθήκες'. Ένα κελί ή ένα κλουβί λίγα τετραγωνικά μεγαλύτερο, παραμένει φυλακή. Αυτό δεν μπορούν να δουν οι κοντόφθαλμοι που αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες στις φυλακές, για καλύτερες συνθήκες στα σφαγεία.

Εκμετάλλευση και 'συμπόνοια'

Ο αγώνας για καλύτερες συνθήκες εκμετάλλευσης των ζώων, είναι σαν να αποφασίζουμε πως έχουμε χάσει χωρίς πρώτα να αγωνιστούμε. Βλέπουμε οργανώσεις και ομάδες ανθρώπων που έχουν κηρύξει ότι παλεύουν για τα δικαιώματα των ζώων και την απελευθέρωσή τους, να συνεργάζονται με εταιρείες και παραγωγούς που στηρίζουν την εκμετάλλευσή τους. Αυτή η στάση δεν οφελεί το κίνημα για την απελευθέρωση και το μόνο που περνάει στο κοινωνικό σύνολο , είναι πως τα ζώα δεν είναι τίποτα άλλο από πηγές εισόδων, αντικείμενα προς πώληση και αξεσουάρ για τον καναπέ, κι αυτό μόνο όταν τυγχάνει να είναι μαλλιαρά και χαριτωμένα όπως οι γάτες και οι σκύλοι.

Αυτή η τακτική κάνει το εξής :
Δικαιολογεί τη σκλαβιά,
ζητώντας μακρύτερες αλυσίδες
Ζητά από τον εκμεταλλευτή,
να βασανίσει λίγο πιο μαλακά το θύμα.


Αλλά δεν απαιτεί το τέλος αυτής της τραγωδίας
δεν αποζητά την ελευθερία για τους σκλάβους
και το γκρέμισμα των σφαγείων.
Οφείλουμε να είμαστε πιο συνεπείς.
Γιατί τα ζώα δεν χρειάζονται
τις δικαιολογίες μας.
Χρειάζονται τη δράση μας.

14 Ιουλ 2009

Ο φιλόσοφος των ζώων

Η πράσινη διατροφή του δεν «γυρίζει την πλάτη» μόνο στο κρέας και το ψάρι, αλλά απαγορεύει ακόμη και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Πριν από σαράντα χρόνια, μέσα σε μία μέρα ασπάστηκε τον βεγκανισμό (veganism), το κίνημα της αυστηρής χορτοφαγίας που υποστηρίζει ότι όλα τα ζωικά προϊόντα και παράγωγα είναι αποτέλεσμα της κακομεταχείρισης των ζώων. Από τότε δεν συνοδεύει το λιτό γεύμα του ούτε με ένα κομματάκι τυρί και η αβγοθήκη του ψυγείου του είναι πάντα άδεια!

Ο Αμερικανός φιλόσοφος Τομ Ρίγκαν, επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, όπου δίδαξε για τριάντα τέσσερα χρόνια το μάθημα της Ηθικής, παραδέχεται ότι είναι δύσκολο ξαφνικά ο κόσμος να αλλάξει διατροφικές συνήθειες.

Ωστόσο, ο πρωτοπόρος ηγέτης του κινήματος για τα δικαιώματα των ζώων ελπίζει πως κάποια μέρα οι άνθρωποι θα καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να ζουν σε αρμονία με τη φύση και τους κατοίκους της. Και ίσως τότε, όπως λέει, οι χορτοφάγοι σταματήσουν να είναι μειοψηφία!

Στα είκοσι βιβλία και τα εκατοντάδες δοκίμια που έχει γράψει πρεσβεύει ότι τα ζώα έχουν αξία, είναι «υποκείμενα μίας ζωής» και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως μέσα για την ολοκλήρωση του ανθρώπου.

Το 1983 δημοσιεύοντας το ριζοσπαστικό βιβλίο «Η υπόθεση για τα δικαιώματα των ζώων» ταρακούνησε την επιστημονική κοινότητα με τα φιλοζωικά επιχειρήματά του, απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές και καθιερώθηκε παγκοσμίως ως ο φιλόσοφος των πλασμάτων που δεν έχουν φωνή.

Μέσα στις σελίδες του βιβλίου εξετάζει τι είναι ηθικό και δίκαιο, καταλήγοντας σε συμπεράσματα που πολλοί θεωρούν ακραία. Αναφέρει ότι πρέπει να σταματήσει η κτηνοτροφία, η σφαγή των ζώων για ανθρώπινο όφελος, το εμπόριο γούνας, αλλά και η χρήση πειραματόζωων στην επιστήμη.

Η «Espresso της Κυριακής» συνάντησε τον Τομ Ρίγκαν και τη σύζυγό του Νάνσι, προσκεκλημένους του συλλόγου ΠΟΦΥΖΩ (Πολίτες για τα δικαιώματα της Φύσης και της Ζωής), σε ξενοδοχείο στην Πλάκα λίγες ώρες πριν από την ομιλία του στην εκδήλωση «Ανθρωποι - Ζώα - Φύση» που έγινε στις 24 Ιουνίου στην Ελληνοαμερικανική Ενωση.

Παρ’ όλη τη φανερή κούραση και το τζετ λαγκ από την πολύωρη πτήση, ο Αμερικανός επιστήμονας μίλησε με όρεξη για τους κανόνες ηθικής απέναντι στα πλάσματα της φύσης. Επανέλαβε μάλιστα τα λόγια σοφίας του Ινδού στοχαστή Γκάντι, ο οποίος είχε πει πως η μεγαλειότητα ενός έθνους κρίνεται από το πώς εκείνο χειρίζεται τα ζώα του.

«Πολλοί πιστεύουν ότι είμαστε ανώτερο είδος επειδή έχουμε τη λογική. Εγώ δεν είμαι σίγουρος. Θα έλεγα απλώς ότι είμαστε διαφορετικοί από τα ζώα. Εκείνα τρέχουν γρηγορότερα από εμάς, κολυμπούν πιο γρήγορα ή πετούν» είπε αναλύοντας τη θεωρία του και πρόσθεσε: «Η μοναδικότητα που λέμε ότι έχουμε ως λογικά όντα μας φορτώνει με βαριές ευθύνες απέναντι στα ζώα. Δηλαδή, ένα λογικό ον πρέπει να κατανοεί ότι είναι λάθος να εκμεταλλεύεται τα άλλα πλάσματα».


«Ο νόμος είναι με το μέρος του εκμεταλλευτή»

Οπως αναφέρει στα βιβλία του ο υποστηρικτής των αδυνάτων, «η ολοκλήρωση του ανθρώπου εξαρτάται και από την ικανότητα του να πράττει ηθικά, οπότε ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται και όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν τον σεβασμό».
Σύμφωνα με τον ίδιο, σοβαρό πρόβλημα είναι πως ακόμη και ο νόμος είναι με το μέρος του εκμεταλλευτή των ζώων. «Τα πειραματόζωα υποφέρουν μια φρικτή ζωή, αλλά αυτό είναι νόμιμο. Τα μωρά της φώκιας εξοντώνονται για τη γούνα τους, όμως ο νόμος είναι με το μέρος του εκτελεστή».

Κλείνοντας τη συζήτηση τον ρωτήσαμε ποιο είναι το όραμά του. Εκείνος με τη σειρά του χαμογέλασε και απάντησε ότι ονειρεύεται έναν κόσμο όπου τα ζώα δεν θα αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης αλλά, αντίθετα, ο ρόλος τους θα είναι να ζουν ελεύθερα και να κρατούν συντροφιά στον άνθρωπο.

ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩΤ.: ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΦΕΘΘΦΟΥΛ

1 Ιουλ 2009

Σώστε τις γάτες, σφάξτε τα γουρούνια…


Είναι μία από τις πολλές ιστορίες που φτάνουν στα μίντια και πραγματικά φέρνουν τους ανθρώπους που παλεύουν για τα δικαιώματα των ζώων στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Όχι γιατί δεν χαίρονται για την απελευθέρωση του οποιουδήποτε ζώου από τη μοίρα του σκλάβου αλλά γιατί υπογραμμίζουν τα διπλά στάνταρ που εφαρμόζει ο μέσος άνθρωπος όταν πρόκειται για τη συμπεριφορά προς τα 'κατοικίδια' ζώα σε σύγκριση με τα ζώα 'εκτροφής'.

Στα διεθνή νέα της ιστοσελίδας Yahoo, δημοσιεύθηκε χθες η παρακάτω είδηση:

Ακτιβιστές στη Σαγκάη απελευθέρωσαν 300 γάτες από έμπορο που αγόρασε τα κλεμμένα κατοικίδια ζώα για να τα πουλήσει σε εστιατόρια στη νότια Κίνα.

Οι ακτιβιστές που ειδοποιήθηκαν από φιλόζωο, βρήκαν 22 κλουβιά από μπαμπού έτοιμα για φόρτωμα και αποστολή στην επαρχία Γκουάνγκντόνγκ. Τα περισσότερα ζώα επιστράφηκαν στους ιδιοκτήτες τους, αλλά τρεις από τις γάτες ήταν νεκρές ενώ πολλές είχαν σπασμένα πόδια, αναφέρει το ρεπορτάζ.

"Οι γάτες κακοποιήθηκαν. Πετάνε τα κλουβιά πάνω στα φορτηγά αντί να τα φορτώσουν όπως πρέπει. Οι γάτες που επιβιώνουν καταλήγουν σε σούπες στα εστιατόρια", δήλωσε ένας από τους ακτιβιστές.

Το υπόλοιπο άρθρο εδώ


Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν οι συγκεκριμένοι ακτιβιστές είναι χορτοφάγοι αλλά κάτι μου λέει πως αν βάλω στοίχημα πως δεν είναι, θα το κερδίσω. Μάλιστα να υπογραμμίσω πως ο ακτιβιστής σχολιάζει ότι δεν φορτώνουν τα κλουβιά στα φορτηγά όπως πρέπει (δηλαδή αν η πρακτική ήταν πιο ανθρώπινη, δεν θα είχε πρόβλημα με τις γάτες-σφαγεία;) Δεν είναι μόνο όμως οι ακτιβιστές που εφαρμόζουν διπλά στάνταρ, σώζοντας τις γάτες ενώ τρώνε άλλα ζώα που έχουν κακοποιηθεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο πριν φτάσουν στο τραπέζι τους…Είναι και όλοι οι υπόλοιποι πτωματοφάγοι, που θα διαβάσουν την παραπάνω είδηση και θα τους σηκωθεί η τρίχα από φρίκη για την βαρβαρότητα των Κινέζων να τρώνε γάτες και σκύλους. Αυτά, προτού πάνε στη γωνία να αγοράσουν σουβλάκι, κομμάτια πτώματος από ένα άλλο ζώο που δεν είχε την τύχη να γεννηθεί ‘κατοικίδιο’ .

Και η ερώτηση είναι…Τι θα συνέβαινε εδώ στη Δύση, αν κάποιοι ακτιβιστές έσωζαν 300 γουρούνια από τη σφαγή; Θα γίνονταν αποδεκτοί ως ήρωες –όπως οι Κινέζοι ακτιβιστές που έσωσαν τις γάτες- ή θα χαρακτηρίζονταν τρομοκράτες, γραφικοί ή επικίνδυνοι; Νομίζω πως η απάντηση είναι αναμενόμενη και η πραγματικότητα θλιβερή. Η ηθική παράνοιά μας συνεχίζεται ακάθεκτη…

Συνεχώς ξεχνάμε (γιατί μας βολεύει) πως ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ.