Ουρακοτάγκος αναγνωρίστηκε ως μη-ανθρώπινο «άτομο»

Photograph: Marcos Brindicci/Reuters

Για πρώτη φορά στην ιστορία, ουρακοτάγκος αναγνωρίστηκε ως μη-ανθρώπινο «άτομο»

Η 29χρονη Σάντρα, η ουρακοτάγκος που ζούσε τα τελευταία είκοσι χρόνια σε ζωολογικό κήπο στην Αργεντινή, αναγνωρίστηκε από το δικαστήριο ως μη-ανθρώπινο άτομο με δικαίωμα στην ελευθερία.

Μετά από σχετική αίτηση που κατέθεσαν ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων τον Νοέμβρη, ενάντια στην παράνομη κράτηση του ουρακοτάγκου, η υπόθεση εξετάστηκε και αποφασίστηκε ότι η Σάντρα έχει νομικά δικαιώματα, κι έτσι μπορεί πλέον να απελευθερωθεί και να μεταφερθεί σε καταφύγιο στη Βραζιλία. Η υπόθεση είχε να κάνει με το αν η Σάντρα είναι πρόσωπο ή αντικείμενο.

Οι δικηγόροι του Συλλόγου Επαγγελματιών Δικηγόρων Αργεντινής για τα Δικαιώματα των Ζώων (Afada), είπαν πως η Σάντρα είναι "πρόσωπο" με την φιλοσοφική έννοια, και όχι με την βιολογική. Και ως μη-ανθρώπινο πρόσωπο βρισκόταν σε μία κατάσταση παράνομης κράτησης. Ο δικηγόρος της Afada, Πολ Μπουομπάδρε, δήλωσε στην τοπική εφημερίδα Λα Νασιόν: "Αυτή η απόφαση ανοίγει τον δρόμο όχι μόνο για τα πιθηκοειδή, αλλά για όλα τα ενσυναίσθητα όντα που στερούνται άδικα και παράνομα την ελευθερία τους μέσα σε ζωολογικούς κήπους, τσίρκο, υδάτινα πάρκα, και επιστημονικά εργαστήρια."

Η Σάντρα γεννήθηκε το 1986 σε έναν γερμανικό ζωολογικό κήπο και μεταφέρθηκε στο Μπουένος Άιρες τον Σεπτέμβρη του 1994. Ήταν ιδιαίτερα ντροπαλή και πάντα απέφευγε τον κόσμο. Κρυβόταν μέσα στο κλουβί της και είχε κατάθλιψη.

Αν δεν υπάρξει έφεση από την πλευρά του ζωολογικού κήπου του Μπουένος Άιρες στις επόμενες δέκα ημέρες, η Σάντρα θα μεταφερθεί σε ειδικό καταφύγιο της Βραζιλίας όπου θα ζει σε μερική ελευθερία. Εκπρόσωπος του ζωολογικού κήπου αρνήθηκε να σχολιάσει. Ωστόσο, η δήλωση του  επικεφαλής της ομάδας βιολόγων του ζωολογικού κήπου, Αντριάν Σεστέλο, είναι ενδεικτική της νοοτροπίας όσων δουλεύουν σε τέτοιους χώρους. Είπε στην εφημερίδα Λα Νασιόν ότι οι ουρακοτάγκοι είναι από τη φύση τους ντροπαλοί και μοναχικοί, και ότι έρχονται κοντά μόνο για να ζευγαρώσουν και να φροντίσουν τα μικρά τους."Όταν δεν γνωρίζεις τη βιολογία ενός είδους, και χωρίς στοιχεία λες ότι υποφέρει ή ότι έχει στρες ή κατάθλιψη, κάνεις το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, και αυτό είναι η απόδοση ανθρώπινων χαρακτηριστικών στην συμπεριφορά ζώων".

Ας ελπίσουμε τα καλύτερα από δω και πέρα για τη Σάντρα και να ανοίξει ο δρόμος ώστε να έρθουν στα δικαστήρια κι άλλες τέτοιες υποθέσεις.

Με πληροφορίες από: 

http://www.huffingtonpost.com/2014/12/21/orangutan-argentina_n_6363582.html

http://www.theguardian.com/world/2014/dec/21/orangutan-argentina-zoo-recognised-court-non-human-person

http://www.bbc.com/news/world-latin-america-30571577

Η περίπτωση του Μπέντζαμιν Λέι

Η περίπτωση του Μπέντζαμιν Λέι by Εκδόσεις Αβοκάντο

Ενάντια στη Γούνα - 29/11 - Αθήνα

To 269life Greece, το Σάββατο 29/11, μαζί με τα υπόλοιπα group του 269life, καθώς και με άλλες οργανώσεις και κινήματα σε όλο τον κόσμο, όπως το International Anti-Fur Coalition συμμετέχει στην παγκόσμια διαμαρτυρία ενάντια στην εκμετάλλευση και τον βασανισμό των εκατομμυρίων ζώων που δολοφονούνται στο βωμό της ματαιοδοξίας του ανθρώπου.

Συμμετέχουμε διοργανώνοντας την δική μας αιματοβαμμένη επίδειξη, στην Ερμού .
Όσοι ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε ενεργά στην επίδειξη παρακαλείσθε να επικοινωνήστε με την σελίδα του 269life Greece. https://www.facebook.com/269lifeGreece

Κακοποιούνται συστηματικά οι κότες που παράγουν τα αυγά που τρως

Αναδημοσίευση:

Μια ομάδα ακτιβιστών, που δραστηριοποιείται, ώστε να αναδείξει πόσο κακοποιούνται τα ζώα πριν καταλήξουν στο πιάτο μας μπήκε σε πτηνοτροφικές μονάδες στα Μέγαρα της Αττικής στις αρχές Νοεμβρίου και κατέγραψε με την κάμερα της τις συνθήκες διαβίωσης των πτηνών και την κακοποίηση που υφίστανται.

Οι ακτιβιστές επικοινώνησαν με το www.zoosos.gr και μας παρέδωσαν το βίντεο, που μπορείτε να δείτε εδώ, το οποίο δείχνει ότι η μέθοδος εκτροφής κοτών σε κλωβοστοιχίες (για τις οποίες η χώρα μας έχει καταδικαστεί από την Ε.Ε.) σε σχέση με το σύστημα των «διευθετημένων κλωβοστοιχιών» ελάχιστες διαφορές έχει και οι κότες κακοποιούνται και ζουν σε συνθήκες ξένες προς τις φυσιολογικές τους ανάγκες και λειτουργίες μόνο και μόνο για να γεννάνε περισσότερα αυγά.

 Οι ακτιβιστές, που θέλησαν για ευνόητους λόγους να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, εξηγούν: «Την κατάσταση που αντικρύσαμε με μια λέξη μπορεί να την περιγράψει κανείς: ΚΟΛΑΣΗ! Τα πτηνά ζουν φυλακισμένα σε μεταλλικά κλουβιά που αναπτύσσονται κατά μήκος μέσα σε μακρόστενα κτίσματα, με τεχνητό αερισμό, χωρίς καμιά επαφή με το φυσικό περιβάλλον και χωρίς καμιά δυνατότητα να εκδηλώσουν τις φυσικές του είδους τους συμπεριφορές.

Τόσος χώρος αντιστοιχεί σε κάθε πτηνό μέσα στις κλωβοστοιχίες. 

"Σε κάποια εκτροφεία τα περιττώματα που έπεφτα στο έδαφος έφταναν έως και το μισό μέτρο, με αποτέλεσμα να χρειάζονται γαλότσες για να μπορέσουμε να μπούμε μέσα και πάλι ήταν αδύνατο να εισχωρήσουμε βαθύτερα στο εσωτερικό του κτίσματος. 

Η αμμωνία στην ατμόσφαιρα ήταν τόσο έντονη που μας έκαιγε τον λαιμό και χρειάστηκε να φορέσουμε ειδικές μάσκες. Βρήκαμε συστήματα συμβατικών κλωβοστοιχιών παρά την απαγόρευση τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την Οδηγία 1999/74/ΕΚ, οι κλωβοστοιχίες αυτές θα έπρεπε να είχαν ήδη αντικατασταθεί. 

Οι συμβατικές κλωβοστοιχίες είναι το σύστημα εκτροφής κατά το οποίο οι κότες στοιβάζονται σε σειρές μεταλλικών κλουβιών, με ελάχιστο διαθέσιμο χώρο για το κάθε πτηνό (έχει υπολογιστεί ότι ο χώρος αυτός είναι όσο ένα χαρτί Α4). 

Οι κότες ζουν όλη τη ζωή τους στρυμωγμένες σε αυτά τα κλουβιά, χωρίς να μπορούν να απλώσουν τα φτερά τους, είναι αναγκασμένες να πατούν συνεχώς πάνω στο μεταλλικό πλέγμα του κλωβού, ενώ παρουσιάζουν διάφορα προβλήματα λόγω της ακινησίας τους. 

Η διαβίωση των πτηνών σε τέτοιες συνθήκες αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης νοσημάτων, καταγμάτων, επιβλαβών ραμφισμάτων, διαταραχών της συμπεριφοράς και της θνησιμότητας. 

Οι νέοι διευθετημένοι κλωβοί προσφέρουν λίγο μεγαλύτερο χώρο για να φωλιάζουν, να σκαλίζουν και να κουρνιάζουν χωρίς όμως να βελτιώνουν σημαντικά τη ζωή των πτηνών και φυσικά χωρίς να έχουν καμιά σχέση με τις συνθήκες στη φύση. Στο τέλος του βίντεο παρουσιάζουμε το νέο σύστημα εκτροφής τους διευθετημένους κλωβούς για να δείτε ότι ελάχιστα άλλαξε η ζωή των ζώων αυτών. Η σημερινή υπερκατανάλωση αυγών συντηρεί τέτοιες μεθόδους εκτροφής και η κατάσταση για αυτά τα πλάσματα δεν θα αλλάξει αν δεν αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Τώρα ξέρεις τι υποστηρίζεις κάθε φορά που αγοράζει αυγά. Μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος σε αυτήν την κακοποίηση. Τα αυγά δεν είναι απαραίτητα για τη διατροφή μας. Κανένα ζώο δεν αξίζει τέτοια μεταχείριση. Γι’ αυτό, σκέψου πριν αγοράσεις αυγά. Με τις επιλογές σου μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Η απόφαση είναι δική σου…" 

 Πηγή: Κακοποιούνται συστηματικά οι κότες που παράγουν τα αυγά που τρως | www.zoosos.gr

Vegan Κουζίνα (Θεσσαλονίκη)

1η Νοέμβρη - World Vegan Day - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Δύο αρκούδες νεκρές από σφαίρες στην Πρέσπα

Στις 16-5-2014 εντοπίστηκε νεκρή αρκούδα στην αγροτική περιοχή Καρυών. Η αρκούδα που εκτιμάται, λόγω του σταδίου αποσύνθεσής της, ότι είχε φονευθεί περίπου πριν από 3 ημέρες, ήταν γένους αρσενικού, και ηλικίας μεγαλύτερης των 20 ετών. Η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης της ΚΑΛΛΙΣΤΩ ήρθε άμεσα στην περιοχή και πήρε δείγματα από τη νεκρή αρκούδα για διερεύνηση-ταυτοποίηση (έλεγχος DNA) καθώς και για την εξακρίβωση των αιτίων του θανάτου της. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατος προήλθε από σφαίρες πυροβόλου όπλου. Η αστυνομία θα προχωρήσει σε βαλλιστική εξέταση στα υπολείμματα βλημάτων που βρέθηκαν στο σώμα του άτυχου ζώου.

 Περίπου δύο μήνες μετά, στις 20/7/2014, βρέθηκε και δεύτερη νεκρή αρκούδα σε περιοχή κοντά στο χωριό Βροντερό. Η αρκούδα που είχε πολλαπλά τραύματα από πυροβόλο όπλο στην πλάτη, στα πλευρά και στο μηρό, ήταν αρσενική και ζύγιζε 200-250 κιλά. Την υπόθεση αυτή διερευνά αυτές τις μέρες η αστυνομία και η Διεύθυνση Δασών Φλώρινας.

 Τα δύο αυτά περιστατικά προκαλούν την έντονη ανησυχία των περιβαλλοντικών οργανώσεων ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών και ΚΑΛΛΙΣΤΩ καθώς και του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πρεσπών, που υπενθυμίζουν ότι η άμεση εξόντωση, η σημαντικότερη ανθρωπογενής απειλή για την αρκούδα, εξακολουθεί δυστυχώς να υφίσταται παράλληλα με τα προβλήματα του κατακερματισμού και της συνεχιζόμενης υποβάθμισης του βιότοπού της. Και οι 3 αυτές απειλές επιδρούν αρνητικά στην κατάσταση διατήρησης της αρκούδας στη χώρα μας.

 Η αρκούδα είναι σήμερα αυστηρά προστατευόμενο είδος από τη διεθνή, κοινοτική και ελληνική νομοθεσία. Απαγορεύεται ρητά το κυνήγι, η αιχμαλωσία, ο βασανισμός και η έκθεση του ζώου σε κοινή θέα. Οι κυρώσεις για τους παραβάτες είναι αυστηρές και προβλέπουν φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματικές ποινές. Παρ’ όλα αυτά μέχρι σήμερα ποτέ κάποιος δεν έχει τιμωρηθεί για φόνο αρκούδας. Να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουν προληπτικά μέτρα προφύλαξης από ζημιές που μπορεί να προκαλέσει η αρκούδα στην αγροτική παραγωγή παράλληλα με μέτρα που προβλέπονται στον ισχύοντα κανονισμό αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, τα οποία χρήζουν βελτίωσης.

 - See more at: http://www.arcturos.gr/el/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=356&Itemid=49#sthash.Z2wOsuTV.dpuf

Ο Ινδός που φύτεψε ένα ολόκληρο δάσος

Νέα έρευνα: Ψάρια, καβούρια, καραβίδες νιώθουν πόνο όπως κι εμείς

Έχουν και τα ψάρια συναισθήματα.
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα πλάσματα αυτά νιώθουν πόνο όπως οι άνθρωποι – και θα έπρεπε να έχουν καλύτερη μεταχείριση. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, τα ψάρια διαθέτουν πολύ καλή μνήμη, χτίζουν πολύπλοκες δομές, χρησιμοποιούν εργαλεία, και παρουσιάζουν συμπεριφορές που έχουν παρατηρηθεί σε πιθηκοειδή.

Ο καθηγητής Culum Brown του Πανεπιστημίου Macquarie στην Αυστραλία (Τμήμα Βιολογικών Επιστημών), υποστηρίζει ότι τα ψάρια έχουν πολύ καλή μνήμη, ζουν σε πολύπλοκες κοινωνικές δομές, έχουν πλήρη γνώση των ατόμων που αποτελούν την κοινότητά τους, και μαθαίνουν το ένα από το άλλο. Έχουν πολιτιστικές παραδόσεις και αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας τους.

 Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε στην έκδοση Animal Congition, τα ψάρια παρουσιάζουν επίσης σημάδια μακιαβελικής νοημοσύνης, όπως συνεργασία, συμφιλίωση. Ο καθηγητής Brown δηλώνει ότι οι πρωταρχικές αισθήσεις των ψαριών είναι εξίσου καλές και σε κάποιες περιπτώσεις καλύτερες από αυτές των ανθρώπων. Το επίπεδο πνευματικής πολυπλοκότητας που παρουσιάζουν τα ψάρια, είναι στην ίδια στάθμη με αυτήν των περισσότερων σπονδυλωτών, ενώ υπάρχουν αποδείξεις ότι τα ψάρια νιώθουν πόνο με τον ίδιο τρόπο που πονούν και οι άνθρωποι. Αν και ο εγκέφαλος των ψαριών διαφέρει από τους εγκεφάλους άλλων σπονδυλωτών, ωστόσο τα ψάρια διαθέτουν συγκριτικές δομές που εκτελούν παρόμοιες λειτουργίες.

Ο καθηγητής Brown πιστεύει ότι εφόσον κάποια από τα ζώα που βρίσκονται στο επίπεδο των ψαριών, θεωρούνται αισθανόμενα όντα, τότε και τα ψάρια πρέπει να συμπεριληφθούν στην κατηγορία αυτή, και επιτέλους να αναθεωρήσουμε τη μεταχείρισή τους. «Αν και οι επιστήμονες δεν μπορούν να προσφέρουν μία απόλυτη απάντηση όσον αφορά στο επίπεδο ενσυναίσθησης που διαθέτουν τα σπονδυλωτά ζώα, υπάρχει σωρεία αποδείξεων που καταδεικνύουν ότι τα ψάρια διαθέτουν συμπεριφορές, αναγνώριση, και αντίληψη του πόνου, που θα έπρεπε να μας κάνει να τους δώσουμε τον ίδιο βαθμό προστασίας που προσφέρουμε σε άλλα σπονδηλωτά», είπε. «Πρέπει να συμπεριλάβουμε τα ψάρια στον ‘κύκλο ηθικής μεταχείρισης’ και να τους προσφέρουμε την προστασία που αξίζουν.»

Αν τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας γίνουν αποδεκτά, οι συνέπειες θα είναι τεράστιες για την αλιευτική βιομηχανία, ενώ θα πρέπει να αλλάξει και η χρήση των ψαριών για πειράματα σε εργαστήρια. Ο καθηγητής Brown θεωρεί ότι ο κόσμος αδιαφορεί για τα ψάρια γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τα ζώα ως κατοικίδια ή τροφή, και δεν τους δείχνουν το σεβασμό που αξίζουν ως αισθανόμενα και ευφυή πλάσματα. Η πρόσφατη έρευνα βρήκε ότι οι καραβίδες αισθάνονται στρες όπως και οι άνθρωποι και ηρεμούν με τον ίδιο τρόπο αν τους χορηγηθούν φάρμακα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που καταγράφονται ξεκάθαρα σημάδια στρες σε είδη χωρίς σπονδυλική στήλη.

Σε έρευνα που κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα, οι ερευνητές εξήγησαν πως το στρες διαφέρει από το αίσθημα του φόβου, το οποίο είναι ένα συναίσθημα που ακόμη και τα πιο απλοϊκά ζώα μπορούν να νιώσουν. […] Ο Δρ. Daniel Cattaert, του πανεπιστημίου του Bordeaux είπε: «Τα αποτελέσματα δίνουν έμφαση στην ικανότητα των ασπόνδυλων να παρουσιάσουν συναισθήματα που συναντάμε στα θηλαστικά.»

Με πληροφορίες από την Dailymail και το άρθρο της Σάρα Γκρίφιθς (19/6/2014 - "Fish have feelings too")

Διαβάστε επίσης:
Τα καβούρια νιώθουν πόνο…και τον θυμούνται
Τα ψάρια δεν είναι λαχανικά!

18o Αντιρατσιστικό φεστιβάλ Αθήνας

Ντοκιμαντέρ: Vegucated

Τι συμβαίνει όταν τρεις κρεοφάγοι αποφασίζουν να γίνουν βίγκαν για 6 εβδομάδες; 
Δείτε όλο το ντοκιμαντέρ online.
http://youtu.be/19qSsUI79Ro

Μέχρι το 2050 θα έχουμε γίνει όλοι χορτοφάγοι

ΣΥΜΦΩΝΑ με το Διεθνές Ινστιτούτο Νερού στη Στοκχόλμη, «δεν θα υπάρχει αρκετό νερό για τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις που θα πρέπει να εξυπηρετήσουν 9 δισεκατομμύρια ανθρώπων, τον αναμενόμενο δηλαδή πληθυσμό έως το 2050, αν συνεχίσουν να ισχύουν οι μέχρι τώρα διατροφικές συνήθειες του δυτικού κόσμου». Οι άνθρωποι σήμερα λαμβάνουν περίπου το 20% των πρωτεϊνών τους καθημερινά από το κρέας και τα παράγωγά του.

Η έκθεση του Ινστιτούτου, όμως, αναφέρει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να μειώσουν το ποσοστό αυτό στο 5% έως το 2050, προκειμένου να εξισορροπήσουν τη «σημαντική έλλειψη νερού» που θα σημειωθεί σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Άνιση κατανομή αγαθών Στο ερώτημα «γιατί δεν παράγεται περισσότερη τροφή», υπάρχει ένα αντικρουόμενο φαινόμενο. «Εννιακόσια εκατομμύρια άνθρωποι πεινάνε και 2 δισεκατομμύρια υποσιτίζονται, παρά το γεγονός ότι η κατά κεφαλήν παραγωγή τροφίμων εξακολουθεί να αυξάνεται» αναφέρει η έκθεση.

 Με το 70% των διαθέσιμων υδάτινων πόρων να χρησιμοποιούνται στη γεωργία, η παραγωγή περισσότερων τροφίμων για τα επιπλέον δύο δισεκατομμύρια ανθρώπων που θα προστεθούν στον πλανήτη μας έως το 2050, θα απαιτήσει ακόμη περισσότερο νερό. Όμως το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων υδάτινων πόρων καταναλώνεται σήμερα για το πότισμα χωραφιών, στα οποία καλλιεργούνται είδη φυτών που χρησιμοποιούνται στην εκτροφή των ζώων. Έτσι, η χορτοφαγία, λένε οι επιστήμονες, είναι η μόνη επιλογή που έχουμε για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.

 Κατά συνέπεια, μια αποχή από το κρέας και στροφή προς τις χορτοφαγικές δίαιτες θα μπορούσε να συμβάλλει θετικά στην απελευθέρωση μεγάλων τμημάτων καλλιεργήσιμης γης που σήμερα διατίθενται για την παραγωγή τροφής για τα ζώα. Το ένα τρίτο της γεωργικής γης σήμερα χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια ζωοτροφών. Επιπλέον, η διατροφή που στηρίζεται πάνω στο κρέας και τα παράγωγά του απαιτεί 10 φορές μεγαλύτερη κατανάλωση νερού από μια χορτοφαγική δίαιτα.

 Η έκθεση δημοσιεύτηκε με την ευκαιρία της έναρξης της «Εβδομάδας του Νερού» και το ετήσιο διεθνές συνέδριο που πραγματοποιείται στην Στοκχόλμη. Αλλά ενώ οι προβλέψεις ακούγονται ζοφερές, τα στοιχεία που διαθέτουμε για το νερό σήμερα, σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι ήδη πολύ ανησυχητικά. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Νερού, 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς καθαρό, πόσιμο νερό.

πηγή: http://www.youmagazine.gr/wordpress/2012/08/water-crisis/

Animal Ethics: Βίγκαν Κουζίνα και Ομιλία

Οι αιχμάλωτοι των Αθηνών

Αναδημοσίευση από την Lifo.

Από τον Θανάση Χαραμή
Φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν

Είναι τα ζώα του πάρκου ευτυχισμένα;
Το LIFO.gr επισκέπτεται το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και καταγράφει εξαντλητικά όσα είδε

H PETA ενίοτε καταφεύγει σε υπερβολικά δραματικούς τόνους για να υπερασπιστεί τις απόψεις της και τα ζώα. Αυτό δεν σημαίνει πως καταθέτει ψευδή στοιχεία και ντοκουμέντα, αλλά πως το αυτονόητο το παρουσιάζει όσο πιο μελό γίνεται ώστε να προκαλέσει τη μέγιστη συγκίνηση και ευαισθητοποίηση. Πρόσφατα και με αφορμή το περιστατικό με την μικρή καμηλοπάρδαλη που θανατώθηκε στην Κοπεγχάγη εξέδωσε κατά την γνώμη μου μια από τις πιο ακριβείς επιστολές που εξηγούσαν τους λόγους που εναντιώνεται στα ζωολογικά πάρκα. Ολόκληρη μπορείτε να την διαβάσετε εδώ. Το σημείο στο οποίο στάθηκα και το οποίο μάλλον ήταν η αφορμή για αυτό το ρεπορτάζ:

Το να δείχνεις στα παιδιά ζώα που βαριούνται, έχουν κατάθλιψη και περιφέρονται νευρικά στους περιφραγμένους χώρους τους, δεν προσφέρει καμία απολύτως ενημέρωση για την άγρια ζωή. Σκεφτείτε να πηγαίνατε τα παιδιά σας σε φυλακή, για να τα διδάξετε για την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Mαζί με τον Πάρι Ταβιτιάν, βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες στα Σπάτα, σε αυτό που στο μυαλό μου είναι ό,τι κοντινότερο σε αιχμαλωσία ζώων στην Ελλάδα: το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.

Ακολουθήσαμε τις οδηγίες οι οποίες προσδιορίζουν ως ιδανικές ώρες για επίσκεψη το πρωί. Είναι οι ώρες που τα ζώα είναι πιο δραστήρια και οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να τα παρατηρήσουν καλύτερα. Δέκα το πρωί ήμασταν στην είσοδο. Είχε τρομερή υγρασία, πολύ κρύο και συννεφιά. Φτάνοντας στην είσοδο αγοράσαμε δύο εισιτήρια στην τιμή των 18 ευρώ έκαστο τα οποία μας εξασφάλιζαν και πρόσβαση στα Εκπαιδευτικά Προγράμματα Θαλάσσιων Θηλαστικών. " Με τρία ευρώ επιπλέον θα δείτε και τα δελφίνια μας!" μας υπενθύμισε η κοπέλα στη γκισέ. Είχαμε μισή περίπου ώρα για να φτάσουμε στην πισίνα των δελφινιών και αρχίσαμε να βολτάρουμε σαν χαμένοι μέσα στο πάρκο.

Βιβλίο: WE ANIMALS

Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε τους εαυτούς μας φιλόζωους – λατρεύουμε τα χαριτωμένα και όμορφα κατοικίδιά μας ή τα μαγευτικά άγρια ζώα που μπορεί να δούμε στην αυλή μας, στην τηλεόραση ή σε φωτογραφίες. [...] Είναι δύσκολο να μην αγαπούμε αυτά τα ζώα, αφού τα έχουμε γνωρίσει με πολύ τρυφερό τρόπο – μερικά κάθονται δίπλα μας στον καναπέ ενώ άλλα «ξεπηδούν» από τις οθόνες ή τις σελίδες και «κατοικούν» στην φαντασία μας.

Βιολογική φάρμα, Ισπανία, 2010

Ωστόσο όλα αυτά τα ζώα, αποτελούν μόνο ένα μικρό ποσοστό των ζώων που «μοιράζονται» τη ζωή τους μαζί μας. Πολλά άλλα ζώα, δεν τα βλέπουμε ποτέ – όπως αυτά που παραμένουν έγκλειστα σε κιβώτια ή κλουβιά σε εκτροφεία γούνας ή βιομηχανικές φάρμες και εκείνα που περνούν τη ζωή τους σε κλουβιά όπου βασανίζονται στο όνομα των πειραμάτων για την ιατρική ή για προϊόντα προσωπικής υγιεινής.

Πολική αρκούδα, Ζωολογικός κήπος, Καναδάς, 2005

Ακόμα, άλλα τα βλέπουμε, αλλά οι ζωές τους δεν καταχωρούνται πλήρως στην συνείδηση μας καθώς η παρουσία τους μοιάζει με κάτι παρόμοιο με το παραδοσιακό ή το φυσιολογικό, κάτι που δεν αμφισβητούμε – όπως τα δελφίνια και οι όρκες που εκτελούν άλματα και κόλπα για το κοινό των θαλάσσιων πάρκων ή οι πιγκουίνοι, οι πολικές αρκούδες, τα φίδια ή τα meerkat (=Suricata suricatta, μικρά θηλαστικά που ανήκουν στην οικογένεια mongoos) που μας κοιτάζουν πίσω από το τζάμι ως εκθέματα σε ζωολογικούς κήπους.

Όπως μας λέει η Καναδή φωτορεπόρτερ Jo-Anne McArthur, «είναι το σύνολο των ζώων που βρίσκονται κοντά μας κάθε μέρα» εκείνα που τελικά «παραμένουν αόρατα.» «Είναι φαντάσματα,» λέει. «Είναι ‘παϊδάκια’, ‘δέρμα’, ή η οδοντόκρεμά μας. Τα ζώα που είναι αυτά τα προϊόντα είναι άτομα με ενσυναίσθηση, όχι παϊδάκι αλλά ένα γουρούνι, όχι δέρμα αλλά μία αγελάδα, όχι ένα προϊόν αλλά ένα κουνέλι που χρησιμοποιήθηκε στις δοκιμές». 

 Ακριβώς αυτά τα ζώα – και τη σχέση μας μαζί τους – είναι αυτό που η McArthur καταγράφει τα τελευταία 10 χρόνια στην εργασία της και στο βιβλίο της “We Animals.” [...] Λέει ότι ήθελε ο τίτλος να «καταδείξει το γεγονός ότι είμαστε όλοι το ίδιο, όλοι ενσυναίσθητοι , σε όλους μας αξίζει να βρισκόμαστε εδώ σε αυτόν τον πλανήτη, όλοι μας με τις δικές μας επιθυμίες και στόχους και δικαιώματα», σε μία απόπειρα να μειώσει την απόσταση και τον διαχωρισμό που τόσο συχνά υπάρχει μεταξύ μας. «Αν μπορούσαμε να δούμε και να θυμηθούμε ότι όλοι είμαστε ζώα, ίσως να αρχίζαμε να αντιμετωπίζουμε τους μη ανθρώπινους συγγενείς μας με περισσότερο σεβασμό», αναφέρει. [...]

 Αν και η McArthur έχει γνωρίσει ζώα σε όλο τον κόσμο – εκατοντάδες χιλιάδες, γράφει στο βιβλίο της – μία από τις καθοριστικές στιγμές που έζησε ως φωτορεπόρτερ ήταν στην αρχή της καριέρας της, όταν ακόμη η αγάπη της για τη φωτογραφία εξελισσόταν. Το 1998, επισκέφθηκε έναν ερασιτεχνικό ζωολογικό κήπο με την οικογένειά της και φωτογράφησε ένα γαϊδουράκι, μία εμπειρία που διηγείται στην καταπληκτική εισαγωγή του βιβλίου της. Παρατήρησε το περιβάλλον του ζώου – ένα «γυμνό» κλουβί με φράκτη να το περικυκλώνει, με μια επιγραφή που έγραφε απλά, «Γαϊδούρι». Εκεί συνειδητοποίησε ότι «τίποτα το εκπαιδευτικό δεν είχε η εμπειρία» και ότι «δεν υπήρχε κάποια σχέση με το ζώο» και ότι «το σενάριο ήταν προσβλητικό και για τους δύο». «Αναρωτήθηκα αν κάποιος στα αλήθεια κοιτούσε όλο αυτό ,αν έβλεπε τελικά κάτι. Η χρησιμοποίηση των ζώων από εμάς είναι τόσο πολιτισμικά ριζωμένη , είναι σχεδόν αόρατη. Αλλά όχι για μένα. Και έτσι ξεκίνησα την δουλειά μου, τεκμηριώνοντας την χρήση και την κατάχρηση των ζώων από μας σε όλο τον κόσμο» λέει.

Η McArtur συνεχίζει το έργο της μέρα με τη μέρα και μας λέει ότι πάντα θα εργάζεται στο project «Εμείς τα ζώα». Είναι ένα project που πραγματοποιεί δια μέσου των φωτογραφιών της , αλλά επίσης διαμέσου συνεργασιών με άλλους καλλιτέχνες, σκηνοθέτες (όπως τη Liz Marshall του “Ghosts in Our Machine”), και οργανώσεις υπεράσπισης των ζώων. Το project επίσης έχει ένα εκπαιδευτικό κλάδο που ονομάζεται We Animals Humane Education Program, όπου η McArthur επισκέπτεται σχολεία και κάνει παρουσιάσεις των φωτογραφιών και των ιστοριών που συλλέγει εδώ και χρόνια που πραγματεύονται όχι μόνο τα «αόρατα ζώα των ζωών μας» αλλά επίσης «ιστορίες αγάπης και ελευθερίας». Επιπλέον, υπάρχει ένα νέο βιβλίο στα σκαριά, μας λέει, αν και επί του παρόντος είναι ακόμα στο στάδιο της έρευνας. Τελικά, μέσα από το φωτογραφικό της έργο, αυτό που θέλει είναι να μας καλέσει όλους να κοιτάξουμε πέρα από τους εαυτούς μας.

«Θα ήθελα να ζητήσω από τους ανθρώπους να έχουν το κουράγιο να κοιτάξουν, και να ΔΟΥΝ πραγματικά, και όχι να γυρίσουν το κεφάλι τους από την άλλη".

Πηγές:
1.http://www.onegreenplanet.org/animalsandnature/jo-anne-mcarthurs-new-book-shines-a-heartbreaking-spotlight-on-invisible-animals-photos/
2.http://www.weanimals.org/

All images: Jo-Anne McArthur / We Animals

Έξι λεπτά αλήθειας

Κοπεγχάγη: Θανάτωσαν και τεμάχισαν καμηλοπάρδαλη σε ζωολογικό κήπο

Η καμπάνια για τη σωτηρία του Marius δεν συγκίνησε το ζωολογικό κήπο της Κοπεγχάγης. Μάζεψαν υπογραφές αλλά ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου ήταν ανένδοτος.

O Marius, μία καμηλοπάρδαλη μόλις δύο ετών, ο οποίος κρατούνταν σε ζωολογικό κήπο της Κοπεγχάγης, θανατώθηκε γιατί απλά είχε λιγότερο καλά γονίδια από τις υπόλοιπες καμηλοπαρδάλεις του πάρκου.

 Χιλιάδες άνθρωποι είχαν υπογράψει μια online αίτηση καλώντας το ζωολογικό κήπο της Κοπεγχάγης να μην σκοτώσει το Marius αλλά να του βρουν άλλο "σπίτι". Δύο ζωολογικοί κήποι είχαν ήδη προσφερθεί να τον πάρουν. Ωστόσο η καμπάνια τους απέτυχε και οι υπεύθυνοι σκότωσαν τη νεαρή καμηλοπάρδαλη με πυροβολισμό στο κεφάλι και όχι με θανατηφόρα ένεση, για να μη μολυνθεί το κρέας. Στη συνέχεια τον έγδαραν και τον τεμάχισαν μπροστά σε πλήθος κόσμου -μεταξύ τους πολλά παιδιά- ενώ το "event" προβλήθηκε ζωντανά μέσω ίντερνετ ως μάθημα βιολογίας. Έπειτα τον τάισαν στα λιοντάρια....

 Ο επιστημονικός διευθυντής του ζωολογικού πάρκου Bengt Holst, υπερασπίστηκε τη θανάτωση της μικρής καμηλοπάρδαλης λέγοντας ότι «ήταν μια υπεύθυνη πράξη για τη διαχείριση των πληθυσμών των ζώων, για να εξασφαλιστεί ότι παραμένουν υγιή». «Καμηλοπαρδάλεις σήμερα αναπαράγονται πολύ καλά, και όταν πρέπει να επιλέξουμε πόσες θα κρατήσουμε, βεβαιωνόμαστε ότι κρατάμε τα ζώα με τα καλύτερα γονίδια, που θα τα περάσουν με την αναπαραγωγή στις επόμενες γενιές» δήλωσε ο Holst στο BBC. Είπε ακόμη ότι η χορήγηση αντισυλληπτικών θα είχε παρενέργειες για το ζώο, ενώ η στείρωση θα σήμαινε χαμηλότερη ποιότητα ζωής (οπότε καλύτερα η σφαίρα στο κεφάλι, σχόλιο δικό μου). Προκειμένου να ελεγχθεί ο πληθυσμός του πάρκου περίπου 20 με 30 ζώα θανατώνονται το χρόνο στο ζωολογικό κήπο της Κοπεγχάγης.

πηγή: http://www.theguardian.com/world/2014/feb/09/marius-giraffe-killed-copenhagen-zoo-protests

Ημέρα μνήμης: Jill Phipps

http://www.veoh.com/watch/v18584651ksSqQ6aZ

Την 1η Φεβρουαρίου 1995, η Τζιλ στα 31 της χρόνια, άφησε την τελευταία της πνοή κάτω από τις ρόδες ενός φορτηγού που μετέφερε μοσχαράκια, στην προσπάθεια της να του ανακόψει το δρόμο στο αεροδρόμιο του Κόβεντρυ. Παρά το γεγονός ότι στο χώρο βρίσκονταν σχεδόν 100 αστυνομικοί, 10 από τους 33 διαδηλωτές έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό και προσπάθησαν να σταματήσουν το φορτηγό, με το να κάτσουν στο δρόμο και να δεθούν με αλυσίδες. Η Τζιλ και οι υπόλοιποι λανθασμένα υπέθεσαν πως η αστυνομία και ο οδηγός του φορτηγού θα σεβαστούν τις ανθρώπινες ζωές περισσότερο. Η αστυνομία επέτρεψε στο φορτηγό να συνεχίσει το δρόμο του, παρά τους προφανείς κινδύνους που υπήρχαν. Το φορτηγό σταμάτησε μόνο όταν η Τζιλ βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του. Οι αγγλικές αρχές έκριναν πως δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία ώστε να κατηγορηθεί ο οδηγός του φορτηγού και κρίθηκε αθώος.

Απέσυρε την τροπολογία για την νόμιμη λειτουργία τσίρκο με ζώα ο Τσαυτάρης

O υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθανάσιος Τσαυτάρης, απέσυρε πριν από λίγο την διάταξη που εξαιρούσε τις παραστάσεις με ζώα σε αδειοδοτημένους ζωολογικούς κήπους η οποία άναβε το πράσινο φως στο παράνομο δελφινάριο του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου στα Σπάτα να λειτουργεί ενδεδυμένο με τον μανδύα της νομιμότητας.

Η σκληρή κριτικής που ασκήθηκε στον αρμόδιο υπουργό, τους φορείς και όλους εκείνους που με την φωτογραφική διάταξη ήθελαν να νομιμοποιήσουν με τον χαρακτηρισμό «θεραπευτικές» ή «εκπαιδευτικές» τις κωλοτούμπες που εξαναγκάζονται να κάνουν τα δελφίνια από τους εκπαιδεύτες τους προς όφελος της τσέπης του ιδιωκτήτης της επιχείρησης έπιασε τόπο. Και τη ερχόμενη Δευτέρα που θα ψηφιστεί κατ’ άρθρο το νομοσχέδιο αυτή η διάταξη δεν θα συμπεριλαμβάνεται.

Έστω και την τελευταία στιγμή η κοινή λογική και η ανάγκη για την ηθική διαχείριση των ζώων δεν λύγισαν μπροστά στα οικονομικά συμφέροντα.

Οι παραστάσεις του δελφιναρίου στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα είναι ουσιαστικά και τυπικά παράνομες και πρέπει άμεσα να σταματήσουν και ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης που εμφανίζεται ως σωτήρας των άγριων ζώων που εκμεταλλεύεται πρέπει να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.

Πρόκειται για μια σπουδαία νίκη του φιλοζωικού κινήματος στην Ελλάδα το οποίο τις τελευταίες μέρες εντός και εκτός Βουλή παλεύει για να αποδείξει το αυτονόητο. Ότι δηλαδή τα ζώα δεν έχουν αξία μόνο όταν τα εκμεταλλευόμαστε είναι βιολογικοί μας εταίροι και οφείλουμε να τα προστατεύουμε.

Πηγή: www.zoosos.gr 

Τσίρκο τον έκαναν το νόμο για τις παραστάσεις με ζώα

Δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας:

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

Την «πίσω πόρτα» στον νόμο 4039/ 2012, που απαγόρευσε τις παραστάσεις με ζώα στη χώρα μας, επιχειρεί να ανοίξει η κυβέρνηση με τροπολογία που αναμένεται να κατατεθεί αύριο στη Βουλή. Σύμφωνα με τις καταγγελίες των οικολογικών οργανώσεων της χώρας μας, χωρίς καμιά διαβούλευση επιχειρούν να περάσουν την τροπολογία, που αναφέρει ότι εξαιρούνται οι ζωολογικοί κήποι από αυτόν τον νόμο, αν οι παραστάσεις είναι «εκπαιδευτικές».

Οπως αναφέρουν οι εκπρόσωποι των οικολογικών οργανώσεων, ο νόμος 4039/2012 ήταν μια μεγάλη επιτυχία για τον φιλοζωικό κόσμο και για τον τερματισμό της εκμετάλλευσης των άγριων ζώων, καθώς αυτός έκλεισε την πόρτα για το τσίρκο στην Ελλάδα και αυτόματα κατέστησε παράνομες και τις παραστάσεις με δελφίνια στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.

Οπως καταγγέλλεται στις 30/01/2013, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανάρτησε τις τροπολογίες του Ν.4039/2012 σε δημόσια διαβούλευση. Και στις 19/12/2013 αυτές οι τροπολογίες έφτασαν στη Βουλή. Με την τροπολογία του άρθρου 13, χωρίς ουδέποτε αυτό να έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, το υπουργείο αποφάσισε να επιτρέψει τις παραστάσεις με ζώα στους χώρους ζωολογικών κήπων!

Και εύλογα αναρωτιέται κανείς: Ποιος καθορίζει την εκπαιδευτική σημασία παραστάσεων με άγρια ζώα που εκτελούνται σε ζωολογικούς κήπους; Από πού υποκινήθηκε και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί η τροπολογία αυτή;
Οι εκπρόσωποι των οικολογικών οργανώσεων http://filikaki-blog. blogspot.gr/2013 /07/blog-post_8. html κάνουν λόγο για σκανδαλώδη τροπολογία με σκοπό να εξυπηρετηθούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που σχετίζονται με την παράνομη εκμετάλλευση των ζώων στη χώρα μας και επισημαίνουν ότι αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη θα προκαλέσει διεθνώς αρνητικές αντιδράσεις για τη χώρα μας.

Με κοινή επιστολή προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τους αρμόδιους βουλευτές, η ομάδα πολιτών «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών», η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, η οργάνωση «Δράση για την Αγρια Ζωή», και το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», εκφράζουν την εντονότατη αντίθεσή τους στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο.

Στην επιστολή τους αναφέρουν, μεταξύ άλλων: «Η κατάργηση των παραστάσεων με ζώα στην Ελλάδα χαιρετίστηκε από ολόκληρο τον κόσμο και συνέβαλε στην αναβάθμιση της εικόνας της χώρας μας προς το εξωτερικό, ως δείγμα υψηλού πολιτιστικού επιπέδου. Η εξαίρεση όμως που προτείνεται τώρα, μας πάει βήματα πίσω, καθώς όλα αυτά τα οποία καταδικάστηκαν και πολύ σωστά καταργήθηκαν, με το άρθρο 12 του Νόμου 4039/12, επιτρέπονται και πάλι μέσα στις εγκαταστάσεις κάποιων επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα των ζωολογικών κήπων. Ετσι, λοιπόν, μέσα σε ένα ζωολογικό κήπο, άγρια ζώα όπως λιοντάρια, τίγρεις, δελφίνια, αρκούδες κ.λπ. όχι μόνο θα μπορούν νομίμως πλέον να συμμετέχουν σε παραστάσεις, αλλά οι παραστάσεις θα χαρακτηρίζονται επιπλέον ως "εκπαιδευτικές" ή "προγράμματα ευαισθητοποίησης"».

Οι οικολογικές οργανώσεις κάνουν έκκληση στους βουλευτές να μην επιτρέψουν να περάσει η συγκεκριμένη τροπολογία-ντροπή για τον πολιτισμό και τη χώρα μας.